Kangiqsualujjuaq
58°41′30″N 65°57′00″W/58,691667 -65,950000
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Prowincja | |
| Region | |
| Powierzchnia |
35,05[1] km² |
| Populacja (2006) • liczba ludności • gęstość |
|
| Kod pocztowy |
J0M 1N0 |
Położenie na mapie Quebecu  | |
Położenie na mapie Kanady  | |
| 58°41′30″N 65°57′00″W/58,691667 -65,950000
| |
| Strona internetowa | |
Kangiqsualujjuaq (Kangirsualujjuaq, Fort Severight, Fort George River, Port du Nouveau-Québec) – inuicka osada ulokowana po wschodniej stronie zatoki Ungawa nad rzeką George w Nunavik w Quebecu (Kanada).
Znajduje się w administracji regionalnej Kativik w regionie administracyjnym Nord-du-Québec. Nazwa osady w oznacza "bardzo dużą rzekę". Lokalna gospodarka bazuje m.in. na polowaniach na renifery i foki, połowach na walenie Białucha i golce zwyczajne oraz wytwarzaniu sztuki inuickiej. Kangiqsualujjuaq jest też głównym punktem końcowym spływów kajakowych rzeką George.
Geografia[edytuj | edytuj kod]
Wioska położona jest na wzniesieniu, u ujścia rzeki George. Jest otoczona górami, przy czym na obu końcach osady dostępne są dwie drogi między górami. Wśród formacji skalnych i kamiennych znaków drogowych Inukshuk, występują skarłowaciałe drzewa, runo leśne a w niższych partiach osady dywany mchów i porostów.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Kompania Zatoki Hudsona w 1838 roku otworzyła faktorię handlową na południe od dzisiejszej osady i działała w latach 1838-1842, 1876-1915 oraz 1923-1932. Jednakże okoliczni Inuici nigdy nie osiedlili się przy faktorii. Latem żyli na wybrzeżu zatoki a zimą przenosili obóz 50 km w głąb lądu. W 1959 roku lokalni Inuici z własnej inicjatywy założyli pierwszą spółdzielnię w północnym Quebecu w celu organizacji handlu golcami zwyczajnymi. Budowa osady rozpoczęła się w 1962 roku i od tego też roku Inuici zaczynają porzucać nomadyczne tryb życia na rzecz życia w wiosce. W 1963 roku otwarto szkołę, budynki rządowe i sklep spółdzielczy. W 1980 roku Kangiqsualujjuag zostało zalegalizowane jako gmina.
Wczesnym rankiem 1 stycznia 1999 roku, podczas świętowania nowego roku na salę gimnastyczną szkoły Satuumavik zeszła lawina zabijając 9 osób[2]. 25 innych osób zostało rannych, z czego 12 na tyle poważnie, że zostali przetransportowani drogą lotniczą 1500 km na południe, do szpitala w Montrealu. Pojawiły się głosy, że huczna zabawa mogła być jedną z przyczyn, które wyzwoliły lawinę[3]. Budynek został zburzony a szkoła odbudowana w innej, bezpieczniejszej lokalizacji pod nową nazwą Ulluriaq.
Osobistości[edytuj | edytuj kod]
Starsi Inuici
- Noah Angnatuk
- George Annanack
- Johnny Sam Annanack
- Maggie Annanack (Elsie Imaq)
- Sarah Annanack
- Willie Emudluk
- Benjamin Jararuse
- Tivi Etok
- Willie Etok
Odkrywcy i misjonarze
- Benjamin Gottlieb Kohlmeister
- George Kmoch
- Albert Peter Low
- John McLean
- Leonidas Hubbard
- Donat Savoie
Zdjęcia[edytuj | edytuj kod]
-
Hotel w Kangiqsualujjuaq -
Ulice Kangiqsualujjuaq -
Kangiqsualujjuaq nocą -
Kangiqsualujjuaq -
Lotnisko w Kangiqsualujjuag -
-
Szkoła Ulluriaq -
Lodowisko w Kangiqsualujjuaq
.jpg)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Oficjalna strona internetowa. nvkangiqsualujjuaq.ca. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-03)]. (ang. • fr.)
- Strona internetowa dedykowana turystom. nunavik-tourism.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-30)]. (ang. • fr.)
- Szkoła Ulluriaq. kativik.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-07)]. (ang.)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Statystyki rządowe Kanady
- ↑ CBC: Lawina!. [dostęp 2010-03-30]. (ang.).
- ↑ The Canadian Encyclopedia: Lawina w Quebecu. [dostęp 2010-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-07)]. (ang.).