Kaplica Pénitents de Confalon w Montbrison

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kaplica Pénitents de Confalon w Montbrison
Chapelle des Pénitents du Confalon
Symbol zabytku nr rej. PA00117517
Państwo

 Francja

Miejscowość

Montbrison

Adres

4B Pl. des Pénitents, 42600 Montbrison

Typ budynku

Kaplica

Rozpoczęcie budowy

1730

Ukończenie budowy

1740

Położenie na mapie Loary
Mapa konturowa Loary, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kaplica Pénitents de Confalon w Montbrison”
Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kaplica Pénitents de Confalon w Montbrison”
Położenie na mapie regionu Owernia-Rodan-Alpy
Mapa konturowa regionu Owernia-Rodan-Alpy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kaplica Pénitents de Confalon w Montbrison”
Ziemia45°36′27,8″N 4°03′59,5″E/45,607722 4,066528

Kaplica Pénitents de Confalon w Montbrison – wzniesiona w I połowie XVIII wieku. Od 1946 roku posiada status monument historique, w kategorii classé (zabytek o znaczeniu krajowym)[1][2].

Lokalizacja[edytuj | edytuj kod]

Kaplica zlokalizowana jest przy 4B Place des Pénitents w miejscowości Montbrison, w departamencie Loara, w regionie Owernia-Rodan-Alpy[1][3].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Budowa kaplicy rozpoczęła się w 1730 roku, ukończona została w 1740 roku.

Podczas wielkiego pożaru w 1730 roku stara kaplica uległa zniszczeniu. Bractwo zbudowało Pénitents de Confalon nową kaplicę, w obecnym miejscu, na gruntach nabytych od pana Ratera. 20 sierpnia 1762 roku bractwo negocjowało z Josephem Linossierem, architektem i wykonawcą z Lyonu, remont wnętrza kaplicy i przedłużenie nawy w kierunku zachodnim w celu umieszczenia empory i szatni. Zgodnie z umową Linossier miał wznieść nową fasadę, zwieńczoną dwiema dzwonnicami. Jednak zamiast dwóch przewidzianych w kontrakcie, zbudowano tylko jedną osiową dzwonnicę. Kompozycja, choć mniej wyszukana, nawiązuje do kaplicy Visitandines w Auxerre, dzieła Jacques-Germaina Soufflota, architekta króla.

W czasie rewolucji w kaplicy odbywały się spotkania trzech zakonów. W 1793 roku, aby oszczędzić dzwony kolegiaty w Montbrison, dzwony z kaplicy wysłano do odlewni w Roanne. W 1795 kaplicę przekształcono na warsztat stolarski. Kaplica była następnie wykorzystywana na różne sposoby, począwszy od warsztatu samochodowego około 1900 roku do sklepu z antykami, którego właścicielem był Jean Ferran, (zmarł w 1919 r). W 1921 roku w budynku powstało kino, a następnie budynek został sprzedany zielarzowi. Z inicjatywy miejscowych naukowców fasadę i dzwonnicę uznano 7 stycznia 1921 r. za zabytek historyczny. Jednak już w następnym roku Rada Państwa unieważniła nakaz klasyfikacji (5 maja 1922 r.), na wniosek nowego właściciela, który zamierzał rozbudować wejście na potrzeby swojej działalności. W rzeczywistości zniekształcił portal, usuwając łuk i poszerzając otwór, aby wjechać swoimi ciężarówkami do nawy[4][5].

Sklep z napojami bezalkoholowymi i magazyn przejęły sklep zielarski, podczas gdy budynek nadal popadał w ruinę. W 1959 roku zły stan dzwonnicy groził jej rozbiórką. Rada miasta 23 grudnia 1963 roku w uzgodnieniu z regionalnym kuratorem budynków podjęła decyzję o przejęciu przez miasto kaplicy z zamiarem przekształcenia jej na cele kulturalne. Prace remontowe rozpoczęto w 1973 roku, przywrócono portal do pierwotnego stanu. Wewnątrz zachowano gzyms i odrestaurowano sztukaterie (1978 rok) pod kierunkiem Henriego Lazara, architekta Bâtiments de France[6].

Obecnie siedziba Teatru Pénitents w Montbrison. Od 2023 roku w remoncie.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Fasada budynku skierowana jest w stronę Place des Pénitents. Fasada, o trzech półkolistych przęsłach, posiada centralny ryzalit, w którym umiejscowiony jest portal, pomiędzy dwiema kolumnami i dwoma filarami z kapitelami jońskimi i podstawami attykowymi na cokołach. Nad oknem na piętrze znajduje się napis SOCIETAS CONFALONIS ozdobiony klamrą z herbem Pokutników z krzyżem. Natomiast pod gzymsem dzwonnicy wyryto ich motto SOLI DEO i datę 1591, upamiętniającą założenie bractwa w Montbrison. Dach pokryty jest łupkiem szylkretowym. Elewacja komory dzwonowej wykonana jest z kamienia, natomiast pozostałe trzy jej boki wzniesiono z drobnych płaskich cegieł pokrytych tynkiem. W symetrycznych przęsłach bocznych widać wysokie okna, w I poziomie (pierwotnie wnęki na posągi) bardzo wąskie, z zewnętrznym rozgałęzieniem we wrębie, na I piętrze ujęte płaską opaską zajmującą szerokość przęsła[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b https://www.pop.culture.gouv.fr/notice/merimee/PA00117517
  2. Recherche simple [online], Médiathèque du patrimoine et de la photographie [dostęp 2024-02-04] (fr.).
  3. Chapelle des Pénitents du Confalon à Montbrison - PA00117517 [online], monumentum.fr [dostęp 2024-02-04].
  4. Ville de Montbrison [online], ville-montbrison.fr [dostęp 2024-02-04] (fr.).
  5. Forez - histoire [online], forezhistoire.free.fr [dostęp 2024-02-04].
  6. a b Chapelle des pénitents du Confalon - Inventaire Général du Patrimoine Culturel [online], patrimoine.auvergnerhonealpes.fr [dostęp 2024-02-04].