Karl Lachmann

Karl Lachmann
Pełne imię i nazwisko	Karl Konrad Friedrich Wilhelm Lachmann
Data i miejsce urodzenia	4 marca 1793 ; Brunszwik
Data i miejsce śmierci	13 marca 1851 ; Berlin
Zawód, zajęcie	filolog, krytyk literacki
Narodowość	niemiecka
Rodzice	Karl Ludolph Friedrich Lachmann (ojciec)
Krewni i powinowaci	Friedrich Lachmann (brat); Heinrich Lachmann (brat); Wilhelm Lachmann (brat)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Karl Lachmann (ur. 4 marca 1793 w Brunszwiku, zm. 13 marca 1851 w Berlinie) – niemiecki filolog i krytyk literacki.

Studiował w Lipsku i Getyndze. Brał udział w kampanii 1815 r. W roku 1818 wykładał filologię na uniwersytecie w Królewcu, a od 1825 w Berlinie.

Lachmann położył niemałe zasługi w dziedzinie filologii klasycznej i staroniemieckiej. Jest twórcą współczesnej krytyki tekstu.

Najdonioślejsze znaczenie miały jego badania nad Nibelungami (Zu den Nibelungen und zur Klage, Berlin, 1836) i nad Homerem (Betrachtungen uber die Ilias, Berlin, 1847).

Do zakresu filologii klasycznej należą jego prace:

De Choreis systematis tragicorum Graecorum libri quatuor (Berlin, 1819);
De mensura tragoediarum (Berlin, 1822);
wyd. Katulla (1829), Tybulla (1829), Genezjusza (1834), Terencjana Maura, Lukrecjusza itd.

Literaturę staroniemiecką omówił w publikacjach:

Ueber althochdeutsche Betonung und Verskunst (1831);
Ueber Singen und Sagen (1833);
Ueber den Eingang des Parcival (1835)

Prace drukowane były w Abhandlungen Berlińskiej Akademii Nauk.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Encyklopedia Powszechna Orgelbranda, 1901

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Prace Karla Lachmanna
Karl Lachmann – dzieła w bibliotece Polona