Karol Hubel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Łukasz Hubel
Karol Hubel
Kraj działania

I Rzeczpospolita

Data i miejsce urodzenia

19 stycznia 1722
Świdnica

Data i miejsce śmierci

20 kwietnia 1793
Lubieszów

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

pijarzy

Śluby zakonne

1 stycznia 1751

Portret autorstwa Karola Hubla.

Karol Hubel imię zakonne Łukasz (Hübel, Huebel, Hybel) (ur. 19 stycznia 1722 w Świdnicy, zm. 20 kwietnia 1793 w Lubieszowie k. Pińska) – polski malarz, autor polichromii i obrazów religijnych.

W 1748 przybył do Zelwy na terenie Litwy i tam 24 sierpnia wstąpił do zakonu pijarów. Śluby złożył 1 stycznia 1751, pracował przez kilka lat w Lubieszowie malując obrazy o treści religijnej, portrety i sceny z życia wiejskiego. W 1755 przeniesiony do Dąbrowicy, gdzie malował portrety świętych oraz znakomitych przedstawicieli zakonu pijarów. W Wilnie zdobił kościół pijarów, następnie trzy lata w Szczuczynie pracował dla tamtejszego kolegium pijarskiego oraz dla osób prywatnych. Powrócił w 1762 do Lubieszowa gdzie kolejne trzy lata zdobił miejscowy kościół freskami. W 1765 został wezwany do Horodnicy pod Grodnem przez podskarbiego Antoniego Tyzenhauza na zlecenie którego przez kolejny rok pracował. Przyjmował zlecenia od rodziny Radziwiłłów, Krasickich oraz od Pawła Ordy strażnika pińskiego.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]