Karol Klimczyk (podoficer)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karol Klimczyk
starszy wachmistrz starszy wachmistrz
Data i miejsce urodzenia

4 lutego 1899
Kamionki

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

1 Pułk Artylerii Legionów Polskich

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-czechosłowacka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie)

Karol Klimczyk (ur. 4 lutego 1899 w Kamionkach) – starszy wachmistrz Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 4 lutego 1899 we wsi Kamionki, w ówczesnym powiecie skałackim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Klemensa[1][2] i Antoniny[3]. Był starszym bratem Józefa (ur. 1900)[3][4].

Od 1 października 1915 służył w 1 Pułku Artylerii Legionów Polskich. Walczył na Wołyniu[4].

W czasie wojny z bolszewikami walczył w szeregach 19 Pułku Ułanów Wołyńskich[5].

Jako osadnik wojskowy mieszkał w gromadzie Ułanówka, w gminie Mikulicze powiatu włodzimierskiego.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]