Kaskajmy
54°06′56″N 21°19′57″E/54,115556 21,332500| osada | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2022) |
114[2] |
| Strefa numeracyjna |
89 |
| Kod pocztowy |
11-400[3] |
| Tablice rejestracyjne |
NKE |
| SIMC |
0477624 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Kętrzyn  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kętrzyńskiego  | |
| 54°06′56″N 21°19′57″E/54,115556 21,332500[1]
| |
Kaskajmy (niem. Groß Köskeim) – osada w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie kętrzyńskim, w gminie Kętrzyn.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Integralne części osady[edytuj | edytuj kod]
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0477630 | Borki | przysiółek |
| 0477647 | Katkajmy | przysiółek |
| 0477653 | Olchowo | przysiółek |
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pod koniec XIX wieku majątek ziemski w Kiemławkach należał do rodziny Bark. W roku 1913 majątek w Kiemławkach należał do Otto Kűla. Majątek miał wówczas powierzchnię 202 ha. Od roku 1934 do 1945 właścicielem majątku w Kiemławkach wraz z majątkiem w Olchowie była spółka prowadząca cukrownię w Kętrzynie. Zarządcą tych majątków był Hans Englink.
Po II wojnie światowej w Kaskajmach powstał PGR, który przed likwidacją wchodził w skład Kombinatu PGR Garbno.
W roku 1973 Kaskajmy wchodziły w skład sołectwa Borki.
W roku 2000 w Kaskajmach mieszkało 109 osób.
Dwór[edytuj | edytuj kod]
Dwór w Kaskajmach wybudowany został w pierwszych latach XX wieku. Dwór wzniesiony został na rzucie prostokąta jako budowla jednokondygnacyjna. Od frontu posiada płytki trójosiowy ryzalit o dwóch kondygnacjach. Na osi elewacji frontowej znajduje się reprezentacyjne wejście do dworu poprzez niewielki ganek, osłonięty od góry półkolistym tarasem, wspartym na czterech kolumnach.
Przy dworze znajdował się park krajobrazowy. Po parku pozostał fragment sadu. Z dawnego założenia zachowała się część budynków gospodarczych, przy stosunkowo dużym podwórzu.
Po II wojnie światowej w budynku były biura i mieszkania pracowników PGR. Obecnie dwór jest własnością prywatną.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 51216
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 424 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
Bibliografia i źródła[edytuj | edytuj kod]
- "Kętrzyn. Z dziejów miasta i okolic", Pojezierze, Olsztyn, 1978 (str. 296. - sołectwo 1973 r.)
- Rudolf Grenz, "Der Kreis Rastenburg", Marburg/Lahn, 1976. (str. 313 - majątek)
- Strategia rozwoju gminy Kętrzyn, Olsztyn, 2000
- Małgorzata Jackiewicz-Garniec, Mirosław Garniec, Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich, (Wydanie III poszerzone i uzupełnione) Studio ARTA, Olsztyn, 2001, ISBN 83-912840-2-6 (str. 295 dwór).
