Katarzyna Otmianowska-Mazur
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| prof. dr hab. nauk fizycznych | |
| Specjalność: astrofizyka | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1993 – radioastronomia[1] |
| Habilitacja |
2004 – astrofizyka |
| Profesura |
2012 |
| Praca naukowa | |
| Instytucja |
Uniwersytet Jagielloński |
| Instytut | |
| Okres zatrudn. |
od 1981 |
| Zastępca Dyrektora ds. Studenckich | |
| Instytut | |
| Okres spraw. |
1999–2005 |
| Dyrektor | |
| Instytut | |
| Okres spraw. |
2005–2012 |
Katarzyna Anna Otmianowska-Mazur (ur. 16 listopada 1957 w Lublinie, zm. 14 lipca 2020) – polska astronom, profesor doktor habilitowana zajmująca się badaniem pól magnetycznych w galaktykach i rozwijaniem ich modeli numerycznych, emerytowana profesor Wydziału Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończyła II Liceum Ogólnokształcące im. Hetmana Jana Zamoyskiego w Lublinie, a następnie rozpoczęła studia astronomiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, które ukończyła w 1981 roku, uzyskując stopień magistra astronomii. W tym samym roku została zatrudniona w Obserwatorium Astronomicznym UJ na stanowisku asystenta. Początkowo zajmowała się badaniem gwiazd zmiennych oraz współredagowała Rocznik Astronomiczny OA UJ. Zainteresowała się magnetyzmem środowiska międzygwiazdowego w galaktykach spiralnych. W oparciu o obserwacje radioastronomiczne galaktyk opracowywała ich modele numeryczne. Podsumowanie wyników tych prac zawarła w swojej rozprawie doktorskiej obronionej w 1993 roku[2][3].
Po doktoracie zainicjowała stworzenie grupy badawczej zajmującej się modelowaniem numerycznym galaktyk. Po uzyskaniu stopnia naukowego doktora habilitowanego (w 2004 roku) wypromowała dwoje doktorów, którzy pod jej kierunkiem stali się specjalistami w modelowaniu numerycznym procesów magnetohydrodynamicznych. Na swoje badania zdobyła kilka grantów, z których m.in. finansowana była rozbudowa bazy obliczeniowej Obserwatorium. W roku 2012 uzyskała tytuł naukowy profesora nauk fizycznych[2][4]. Pracowała na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Obserwatorium Astronomicznym Wydziału Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej Uniwersytetu Jagiellońskiego[1].
W 1999 roku została Zastępcą Dyrektora Obserwatorium Astronomicznego UJ ds. Studenckich. W kolejnych dwóch kadencjach (w latach 2005–2012) pełniła funkcję Dyrektora Instytutu OA UJ. W czasie jej drugiej kadencji OA UJ pozyskało możliwość sfinansowania budowy w Polsce trzech stacji europejskiego interferometru radiowego niskich częstotliwości LOFAR. W rezultacie tego projektu stacje te zostały włączone do LOFAR 2015 roku[2][4]. Były to stacje: Uniwersytetu Jagiellońskiego w okolicach Krakowa (Łazy), Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w okolicach Olsztyna (Bałdy) i Centrum Badań Kosmicznych PAN w okolicach Poznania (Borówiec)[3][5].
Była członkiem Międzynarodowej Unii Astronomicznej[6], Międzynarodowej Unii Nauk Radiowych (była Przewodniczącą Polskiej Komisji Radioastronomii) i Polskiego Towarzystwa Astronomicznego[2][4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Prof. Katarzyna Anna Otmianowska-Mazur, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-07-17].
- ↑ a b c d Profesor Katarzyna Otmianowska-Mazur wieloletnia Dyrektor Obserwatorium Astronomicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego [online], oa.uj.edu.pl [dostęp 2020-07-17].
- ↑ a b Monika Redzisz, Astronomki, „Gazeta Wyborcza – Wysokie Obcasy”, 29 marca 2009 [dostęp 2020-07-17].
- ↑ a b c Zmarła Profesor Katarzyna Otmianowska-Mazur, „Urania – Postępy Astronomii”, 16 lipca 2020 [dostęp 2020-07-17].
- ↑ Andrzej Krankowski, Rusza budowa 3 stacji systemu LOFAR w Polsce [online], Strona Wydziału Geoinżynierii Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie [dostęp 2020-07-17].
- ↑ IAU Memberships – Katarzyna Otmianowska-Mazur [online], iau.org [dostęp 2020-07-17].