Katarzyna Warszycka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fragment płyty nagrobnej Katarzyny Warszyckiej w kościele MB Śnieżnej w Piotrkowie Trybunalskim. W prawym górnym polu tarczy widoczny herb Pobóg

Katarzyna Warszycka z Rokszyckich herbu Pobóg[1] (zm. koniec lat 20. XVII wieku) – polska szlachcianka, dziedziczka Rokszyc, fundatorka klasztoru dominikanek w Piotrkowie Trybunalskim.

Była żoną podkomorzego sieradzkiego Andrzeja Warszyckiego herbu Abdank – syna Macieja i Anny z Romiszewskich, brata wojewody podlaskiego Stanisława Warszyckiego i siostrzeńca kasztelana rospierskiego Jana Romiszewskiego[2].

Jej synami byli Adam, Paweł i Stanisław Warszyccy. W 1608 roku dokonała fundacji klasztoru dominikanek w Piotrkowie, kupując dom i place od piotrkowskich dominikanów. Budowa klasztoru z różnych przyczyn opóźniała się i dopiero po 1627 roku położono jego fundamenty. Niedługo potem Warszycka zmarła.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rozmaitości o dawnem wojewodztwie sieradzkiem, s. 567 (plik pdf)
  2. K. Niesiecki, Herbarz Polski, t. 9, 1842,  s. 238-240

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Piotr Stefaniak: Dzieje klasztoru mniszek dominikańskich w Piotrkowie Trybunalskim. Piotrków Tryb.: Wydawnictwo Biblioteki Piotrków 800, 2009, s. 32–45. ISBN 978-83-927264-8-7.