Kazimierz Łukomski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Łukomski
Data i miejsce urodzenia

1889
powiat szawelski

Data i miejsce śmierci

19 października 1936
Poznań

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości z Mieczami

Kazimierz Łukomski (ur. w 1889 powiecie szawelskim, zm. 19 października 1936 w Poznaniu[1]) – adwokat, wiceprezydent Łodzi (1936)[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył naukę w gimnazjum w Szawlach, a następnie studia Wydziale Prawa Uniwersytetu Kijowskiego. Odbył praktyki w oddziałach Wileńskiego Banku Handlowego w HomIu i Rzeczycy, następnie zostając kierownikiem agentury banku Szawlach[1]. Był właścicielem majątku Bitajcie(inne języki) (lit. Bitaičiai), prezesem szawelskiego oddziału Kowieńskiego Towarzystwa Rolniczego. Wraz z Jerzym Dowiattem wydawał „Nowiny Litewskie”. Uczestniczył w rokowaniach polsko-litewskich w latach 1918–1919. Był sygnatariuszem deklaracji lojalności wobec Republiki Litewskiej uchwalonej przez część ziemian polskich w 1920, a także działał w Towarzystwie Rolniczym Producentów Rolnych. Działał w Towarzystwie Producentów Rolnych i Biurze Informacyjnym przy Polskiej Frakcji Poselskiej do Sejmu Republiki Litwewskiej[2][3].

Po wojnie polsko-bolszewickiej, w latach 1921–1929 przebywał za granicą, pracując w instytucjach bankowych. W 1929 został naczelnikiem wydziału kredytów długoterminowych, a następnie zastępcą dyrektora Państwowego Banku Rolnego, z czasem zostając dyrektorem Wołyńskiego Oddziału PBR w Łodzi (1934–1935). W grudniu 1935 zrezygnował z zajmowanego stanowiska. W latach 1932–1933 był komisarzem ministra opieki społecznej w Zakładzie Ubezpieczeń Pracowników Umysłowych[1]. Pełnił funkcję tymczasowego wiceprezydenta Łodzi od 2 lipca 1936 do śmierci[4] spowodowanej atakiem wyrostka robaczkowego[5].

Należał od 1908 do Związku Walki Czynnej w Kijowie, a następnie także do Polskiej Organizacji Wojskowej[1].

Został pochowany w Poznaniu[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Zgon tymcz. wyceprez. Łodzi K. Łukomskiego, „Orędownik” (247), 23 października 1936.
  2. a b Dzienniki, T. 29: 1921 XII – 1923 I [29], ebin.pub, 2 kwietnia 412 [dostęp 2023-08-29] (ang.).
  3. Arcana, Arcana, 2006 [dostęp 2023-08-29] (pol.).
  4. a b Campo Santo Łodzi, [w:] Stanisław Rachalewski, Dziennik Zarządu miasta Łodzi R. 20 nr 10, bc.wbp.lodz.pl, 15 października 1938 [dostęp 2023-05-19].
  5. Tadeusz Powidzki (red.), Orędownik: ilustrowane pismo narodowe i katolickie 1936.10.22 R.66 Nr246, „Biblioteka Uniwersytecka w Poznaniu”, 22 października 1936 [dostęp 2023-08-29].