Kazimierz Augustowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Augustowski
Kostek, Prus
podpułkownik podpułkownik
Data i miejsce urodzenia

4 marca 1916
Wilno

Data i miejsce śmierci

17 września 2007
Warszawa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Krajowa

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa,
powstanie warszawskie,
działania zbrojne podziemia antykomunistycznego w Polsce

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (od 1941, dwukrotnie) Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Medal „Pro Memoria”
Grób braci Kazimierza i Zygmunta Augustowskich na Cmentarzu Wilanowskim w Warszawie

Kazimierz Augustowski ps. Kostek, Prus (ur. 4 marca 1916 w Wilnie, zm. 17 września 2007 w Warszawie) – polski żołnierz podziemia, podpułkownik Wojska Polskiego, członek Związku Walki Zbrojnej, komendant Bazy Okręgu Wileńskiego i Nowogrodzkiego przy Komendzie Głównej Armii Krajowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Witolda Augustowskiego. Absolwent Gimnazjum oo. Jezuitów w Wilnie, a następnie Wydziału Farmacji Uniwersytetu Jagiellońskiego. Filister Korporacji Akademickiej Welecja.

W czasie okupacji niemieckiej jako podkomendny Aleksandra Krzyżanowskiego „Wilka” był Komendantem Bazy Okręgu Wileńskiego i Nowogrodzkiego przy Komendzie Głównej AK, uczestnik powstania warszawskiego w szeregach batalionu „Czata 49”, więziony przez Niemców w stalagu Zeithain. Po zakończeniu działań wojennych uczestnik podziemia niepodległościowego, więziony przez bezpiekę w Areszcie Śledczym Warszawa-Mokotów i Zakładzie Karnym we Wronkach. Po zwolnieniu z więzienia prowadził starania mające na celu ustalenie miejsca pochówku swojego komendanta Aleksandra Krzyżanowskiego zmarłego w szpitalu więzienia Mokotowskiego. Był obecny przy ekshumacji Krzyżanowskiego, w czasie której dokonał jego identyfikacji wraz z żoną zmarłego, Janiną Krzyżanowską.

Po przemianach ustrojowych w Polsce, był zaangażowany w działalność na rzecz odrodzenia ruchu korporacyjnego w Polsce, był prezesem Stowarzyszenia Filistrów Welecji.

Pochowany 21 września 2007, na cmentarzu wilanowskim w Warszawie.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]