Kazimierz Dudek (żołnierz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Dudek
chorąży chorąży
Data i miejsce urodzenia

4 maja 1923
Kijany

Data i miejsce śmierci

28 kwietnia 1945
nad kanałem Ruppiner

Przebieg służby
Lata służby

1944–1945

Siły zbrojne

ludowe Wojsko Polskie

Jednostki

4 pułk piechoty

Stanowiska

dowódca plutonu w 4 pp

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa:

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari

Kazimierz Dudek (ur. 4 maja 1923 w Kijanach, zm. 28 kwietnia 1945 nad kanałem Ruppiner) – chorąży, uczestnik II wojny światowej w szeregach ludowego Wojska Polskiego. Kawaler orderu Virtuti Militari.

Urodził się w rodzinie chłopskiej, był najstarszym synem Juliana Dudka. W czasie okupacji niemieckiej należał do ruchu oporu. Po dotarciu na ziemie polskie oddziałów ludowego Wojska Polskiego, ochotniczo wstąpił w jego szeregi i skierowany został do 2 Dywizji Piechoty im. Henryka Dąbrowskiego[1].

Po ukończeniu kursu, jako podoficer w stopniu plutonowego został skierowany do 4 pułku piechoty. W czasie walk nad Odrą został ranny. Odmówił zalecanego leczenia w szpitalu i pozostał na linii frontu. Poległ w czasie walk nad kanałem Ruppiner[2]. Pochowany został na cmentarzu 1 Armii Wojska Polskiego w Siekierkach[3]

Awanse[edytuj | edytuj kod]

  • plutonowy (1944)
  • chorąży (1945)[1]

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Rydłowski 1971 ↓, s. 98.
  2. Rydłowski 1971 ↓, s. 98-100.
  3. a b Rydłowski 1971 ↓, s. 101.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Rydłowski: Żołnierze lat wojny i okupacji. Warszawa: 1971.