Kazimierz Przystański

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kazimierz Przystański (właśc. Kazimierz Frejer, ur. 5 sierpnia 1888 w Łodzi, zm. 19 stycznia 1963 w Poznaniu)[1][2] – polski aktor teatralny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Debiutował w 1908 r. w Teatrze Miejskim w Łodzi i występował tam do 1911 r. i ponownie w latach 1924-1926. Przed wybuchem drugiej wojny światowej grał również w: Teatrze Małym w Warszawie (1912-1913) oraz innych teatrach warszawskich (1915-1917, 1919-1924), Teatrze Polskim w Wilnie (1913-1914), Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (1917-1919) i Teatrze Polskim w Poznaniu (1926-1939). Dorywczo występował również w Teatrze Nowym w Poznaniu. Okres drugiej wojny światowej spędził w Warszawie. W 1945 r. powrócił do Poznania i do końca życia występował w tamtejszym Teatrze Polskim. Wystąpił m.in. w rolach: Piotra Wysockiego (Noc listopadowa), Don Diega (Cyd wg Stanisława Wyspiańskiego), Prezesa (Kordian), Regimentarza (Ksiądz Marek), Terezjasza (Antygona), Burmistrza (Wizyta starszej pani), Arcybiskupa (Święta Joanna) i Gospodarza (Wesołe kumoszki z Windsoru).[1][2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Przystański Kazimierz, [w:] Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965, Warszawa: PWN, 1973, s. 573.
  2. a b Przystański Kazimierz, [w:] Maria Wosiek, Wielkopolski słownik biograficzny, Warszawa-Poznań: PWN, 1981, s. 603, ISBN 83-01-02722-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Kazimierz Przystański [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [online] [dostęp 2022-11-24]