Kazimierz Staszewski (krajoznawca)

Kazimierz Staszewski
Data i miejsce urodzenia	26 maja 1897 ; Pabianice
Data i miejsce śmierci	30 czerwca 1968 ; Warszawa
Zawód, zajęcie	pedagog
	Odznaczenia
	;

Kazimierz Staszewski (ur. 26 maja 1897 w Pabianicach, zm. 30 czerwca 1968 w Warszawie) – polski pedagog, krajoznawca, działacz krajoznawczy, publicysta i działacz społeczno-polityczny. Patron Oddziału PTTK w Pabianicach.

Syn Stanisława i Anieli z domu Pyrek^[1], ojciec Stanisława, dziadek Kazimierza (Kazika). Na budynku, w którym się urodził, w 2010 r. odsłonięto pamiątkową tablicę poświęconą trzem pokoleniom Staszewskich: Kazimierzowi, Stanisławowi i Kazikowi. W siedzibie Muzeum Miasta Pabianic eksponowana była w tym samym roku przez 3 miesiące wystawa pt. „Pabianickie korzenie rodziny Staszewskich”.

Działalność zawodowa i społeczna[edytuj | edytuj kod]

Od 1916 r. pracował jako nauczyciel w szkołach powszechnych, w latach 1922–1924 kształcił się w Państwowym Instytucie Nauczycielskim, a po powrocie do Pabianic został kierownikiem publicznej szkoły powszechnej nr 5 im. G. Piramowicza, zaś w latach 1925–1927 był równocześnie dyrektorem Miejskiego Seminarium Nauczycielskiego.

W 1934 r. przeniósł się z Pabianic do Warszawy, powołany do pracy w Zarządzie Głównym ZNP. Do PTK wstąpił w 1920 r., był współorganizatorem koła PTK w Pabianicach, a od 1926 r. jego przewodniczącym. W 1929 r. doprowadził do powstania Oddziału PTK w Pabianicach. Również w 1929 r. wydał Ilustrowany przewodnik po Pabianicach, Łasku i powiecie łaskim. 6 listopada 1932 r. na zjeździe delegatów PTK w Łodzi powołano Zarząd Okręgu Wojewódzkiego PTK w Łodzi a jemu powierzono funkcję prezesa Zarządu Okręgu.

W 1935 r. został wybrany Sekretarzem Generalnym PTK i objął redakcję „Biuletynu PTK”. Na tym stanowisku pracował do wybuchu II wojny światowej^[2].

Po wyzwoleniu Pragi organizował od 1944 r. szkolnictwo podstawowe w prawobrzeżnej części stolicy. W 1945 r. przystąpił do reaktywowania PTK. Sekretariat PTK mieścił się początkowo w jego prywatnym mieszkaniu. Do 1950 r. był Sekretarzem Generalnym i wiceprezesem PTK. Posiadał godność członka honorowego PTK.

W latach 1947–1950 był redaktorem serii wydawniczej „Piękno Polski” Instytutu Wydawniczego „Nasza Księgarnia”.

W grudniu 1950 r. na zjeździe zjednoczeniowym PTK i PTT tworzącym PTTK wybrany został członkiem Zarządu Głównego PTTK i przewodniczącym Komisji Krajoznawczej, funkcję tę pełnił do 1959 r.

Był członkiem komitetu redakcyjnego miesięcznika „Poznaj swój kraj”. V Zjazd Delegatów PTTK 4 maja 1962 r. nadał mu godność Członka Honorowego PTTK

Od 1964 r. był członkiem komitetu redakcyjnego rocznika „Ziemia”. Opublikował liczne biografie działaczy i wiele artykułów z dziedziny turystyki i krajoznawstwa.

Był działaczem ZNP.

W latach 1958–1965 był członkiem prezydium Komisji Krajoznawstwa i Turystyki Szkolnej w Ministerstwie Oświaty.

Zmarł 30 czerwca 1968 r. w Warszawie, Pochowany na cmentarzu Bródnowskim (kw. 10F, rząd II, grób 29).

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1956)
Złoty Krzyż Zasługi
Srebrny Krzyż Zasługi (9 listopada 1931)^[3]
Srebrny Wawrzyn Akademicki (5 listopada 1935)^[4]
Złota Odznaka PTK (1935)
Złota Honorowa Odznaka PTTK (1956)
Złota Odznaka „Zasłużony Działacz Turystyki”
Medal Aleksandra Janowskiego (1960)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Program indeksacji aktów stanu cywilnego i metryk kościelnych. metryki.genealodzy.pl. [dostęp 2015-10-17].
↑ Działacze krajoznawstwa, turystyki, opieki nad zabytkami, przewodnicy, z Łodzi i regionu Łódź 2017 ISBN 978-83-88638-75-6 s. 237
↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 347 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
↑ M.P. z 1935 r. nr 257, poz. 306 „za szerzenie zamiłowania do literatury polskiej”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Słownik biograficzny łódzkich działaczy krajoznawstwa i turystyki, praca zbiorowa pod redakcją Jacka Ciesielskiego, Łódź 1985, Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze Zarząd Wojewódzki w Łodzi, Komisja Historyczna.
Członkowie Honorowi Towarzystwa Tatrzańskiego, Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego, Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego, wyd. II Warszawa, brw 2008 [?], ISBN 978-83-60126-51-6.
„Wędrownik. Biuletyn ZW PTTK w Łodzi”, 1988, (z okazji 60-lecia PTTK w Pabianicach), numer VI (318), 1988, rocznik XXXIII, a w nim informacje o patronie.
Mirosław ZbigniewM.Z. Wojalski Mirosław ZbigniewM.Z., Działacze krajoznawstwa, turystyki, opieki nad zabytkami, przewodnicy, z Łodzi i regionu, Łódź: Zora, 2017, ISBN 978-83-88638-75-6, OCLC 1066081101 .
Monografia Cmentarz Bródnowski, praca zbiorowa, Urząd Dzielnicy Warszawa-Targówek, Warszawa 2007 s. 98, na książce ISBN 978-83-920764-0-0; ISBN 978-83-920764-0-7

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

[1] Program indeksacji aktów stanu cywilnego i metryk kościelnych. metryki.genealodzy.pl. [dostęp 2015-10-17].

[2] Działacze krajoznawstwa, turystyki, opieki nad zabytkami, przewodnicy, z Łodzi i regionu Łódź 2017 ISBN 978-83-88638-75-6 s. 237

[3] M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 347 „za zasługi na polu pracy społecznej”.

[4] M.P. z 1935 r. nr 257, poz. 306 „za szerzenie zamiłowania do literatury polskiej”.

[1]

[2]

[3]

[4]