Kazimierz Tomala

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Tomala
Ilustracja
Kazimierz Tomala
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1956
Prusy

profesor nauk rolniczych
Specjalność: fizjologia owoców, przechowalnictwo, sadownictwo
Alma Mater

SGGW

Doktorat

1987
SGGW

Habilitacja

1996 – ogrodnictwo
SGGW

Profesura

2001

prorektor Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie (od 2016), dziekan Wydziału Ogrodnictwa i Architektury Krajobrazu SGGW (1999–2005)
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Kazimierz Tomala (ur. 1 stycznia 1956 w Prusach) – polski naukowiec, profesor nauk rolniczych, nauczyciel akademicki Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, w kadencjach 2016–2020 i 2020–2024 prorektor tej uczelni.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1975 ukończył naukę w Technikum Ogrodniczym w Sochaczewie. W 1980 został absolwentem Wydziału Ogrodniczego SGGW. Tam uzyskał w 1987 stopień naukowy doktora nauk rolniczych, w 1996 doktora habilitowanego nauk rolniczych w zakresie ogrodnictwa – sadownictwa. W 2001 otrzymał tytuł naukowy profesora nauk rolniczych. 1 kwietnia 1981 został nauczycielem akademickim Wydziału Ogrodnictwa, Biotechnologii i Architektury Krajobrazu. W 2008 objął stanowisko profesora zwyczajnego w Katedrze Sadownictwa[1].

W latach 1994–1999 był prodziekanem ds. studenckich w Wydziale Ogrodniczym SGGW, w latach 1999–2005 dziekanem Wydziału Ogrodnictwa i Architektury Krajobrazu SGGW oraz kierownikiem Katedry Sadownictwa (1997–1999, 2006–2016)[1]. W latach 2016-2020 pełnił funkcję prorektora SGGW ds. dydaktyki (2016-2020), natomiast od 2020 pełni funkcję prorektora ds. Rozwoju (od 2020) oraz I Zastępcy Rektora[2]. W latach 2003–2020 pełnił funkcję przewodniczącego Rady Naukowej Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa, później, połączeniu (od 1 stycznia 2011) Instytutu Ogrodnictwa w Skierniewicach[3].

W latach 2013–2016 był członkiem Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów[1], a od 2024 roku jest członkiem IV Zespołu Rady Doskonałości Naukowej[4]. Został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (2000), oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2016)[5][1]. W 2021 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[6].

Działalność naukowa i dydaktyczna[edytuj | edytuj kod]

W latach 1984-2003 odbył kilka staży zagranicznych z których najdłuższe na kanadyjskim uniwersytecie University of British Columbia oraz Michigan State University[2]. Jest autorem lub współautorem 528 publikacji z których 88 są to artykuły naukowe, 88 rozdziałów w monografiach, 5 książek oraz 237 artykułów i zaleceń dla praktyków[2]. Jego działalność naukowa obejmuje głównie tematykę związaną z jakością i zdolnością przechowalniczą owoców, opracowywaniem metod wyznaczania dojrzałości zbiorczej owoców oraz opracowywaniem nowych technologii przechowywania owoców. Uczestniczył w ponad 60 krajowych i międzynarodowych konferencjach, kongresach i sympozjach, w tym w Belgii, Chinach, Hiszpanii, Holandii, Japonii, Kanadzie, Nowej Zelandii, USA i Włoszech, na których wielokrotnie wygłaszał referaty wprowadzające na posiedzeniach plenarnych. Wielokrotnie zapraszany do wygłoszenia referatów na zagranicznych uczelniach i instytucjach międzynarodowych. Wykonywał liczne recenzje publikacji w międzynarodowych czasopismach, recenzje grantów, a także recenzji prac doktorskich, habilitacyjnych oraz dorobku naukowego do zatrudnienia na stanowiskach naukowych lub uzyskiwania stopni (w tym 18 recenzji dorobku do zatrudnienia na stanowisku profesora lub uzyskania tytułu profesora).[2]

Profesor Tomala był promotorem 12 przewodów doktorskich oraz wypromował 155 magistrantów i 120 inżynierantów[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Prorektor ds. Dydaktyki prof. dr hab. Kazimierz Tomala. sggw.pl. [dostęp 2019-04-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-19)].
  2. a b c d e prof. dr hab. Kazimierz Tomala. Baza Wiedzy SGGW. [dostęp 2024-05-14]. (pol.).
  3. Skład Rady Naukowej III kadencji. Instytut Ogrodnictwa. [dostęp 2024-05-17]. (pol.).
  4. Rada Doskonałości Naukowej, IV Zespół Nauki Rolnicze. [dostęp 2024-04-12].
  5. M.P. z 2000 r. nr 29, poz. 602
  6. M.P. z 2021 r. poz. 543