Kazimierz Walczak

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Walczak
Ilustracja
płk Kazimierz Walczak (przed 1932)
pułkownik piechoty pułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia

15 lipca 1886
Kaczyce

Data śmierci

18 stycznia 1945

Przebieg służby
Siły zbrojne

c. k. Obrona Krajowa
Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Jednostki

38 Pułk Piechoty
14 Batalion Graniczny
11 Pułk Piechoty
60 Pułk Piechoty

Stanowiska

dowódca batalionu sztabowego
dowódca batalionu granicznego
zastępca dowódcy pułku
dowódca pułku piechoty

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Medal Waleczności (Austro-Węgry) Medal Waleczności (Austro-Węgry)

Kazimierz Walczak (ur. 15 lipca 1886 w Kaczycach, zm. 18 stycznia 1945) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Kazimierz Walczak urodził się 15 lipca 1886[1] w Kaczycach[2]. Był oficerem rezerwy cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 lipca 1915 roku, a na stopień porucznika ze starszeństwem z 1 sierpnia 1917 roku. Jego oddziałem macierzystym był 34 Pułk Piechoty Obrony Krajowej Jarosław, który w 1917 roku został przemianowany na Pułk Strzelców Nr 34[3][4].

19 lutego 1919 roku został przyjęty do Wojska Polskiego z byłej armii austriacko-węgierskiej z dniem 1 listopada 1918 roku, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia porucznika ze starszeństwem z 1 sierpnia 1917 roku, zaliczony do 1 Rezerwy armii z powołaniem do służby czynnej do czasu demobilizacji i przydzielony do oddziału detaszowanego Krasiczyn 37 pułku piechoty[5].

15 lipca 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu majora, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej. Pełnił wówczas służbę w Ekspozyturze Sądu Wojskowego Dowództwa okręgu Generalnego „Lwów”[6]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 194. lokatą w korpusie oficerów piechoty[7]. Do jesieni 1924 roku pełnił służbę w 38 pułku piechoty Strzelców Lwowskich w Przemyślu między innymi w 1923 roku na stanowisku pełniącego obowiązki dowódcy batalionu sztabowego[8][9][10]. Z dniem 3 października 1924 roku został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko dowódcy batalionu[11]. 1 grudnia 1924 roku awansował na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 roku i 39. lokatą w korpusie oficerów piechoty[12]. W 1925 roku objął dowództwo 14 batalionu granicznego w Borszczowie[13]. 5 listopada 1928 roku ogłoszono jego przeniesienie z KOP do 11 pułku piechoty w Tarnowskich Górach na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[14]. 23 grudnia 1929 roku został przeniesiony do 60 pułku piechoty wielkopolskiej w Ostrowie Wielkopolskim na stanowisko dowódcy pułku[15][16]. 10 grudnia 1931 roku został awansowany na pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1932 roku i 1. lokatą w korpusie oficerów piechoty[17]. 15 października 1937 roku inspektor armii, generał dywizji Juliusz Rómmel wystawił mu następującą opinię: „rutynowany dowódca pułku, inteligencja przeciętna, instruktor bardzo dobry, wychowawca też, organizator średni, administrator bardzo dobry, taktycznie średni – decyzji nie ma, charakter wpływowy, przeciętny”[18]. W opinii za 1936 rok generał Rómmel stwierdził między innymi: „może być dowódcą piechoty dywizyjnej”[19]. W 1938 roku został przeniesiony w stan spoczynku.

Zmarł 18 stycznia 1945. Został pochowany na brytyjskim cmentarzu wojennym w Ramleh w Palestynie (miejsce 5-14)[20][21].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Wykaz poległych 1952 ↓, s. 275-276, tu podano, że urodził się w miejscowości Kaczyce, w powiecie jarosławskim. Prawdopodobnie chodzi o wieś Kaszyce.
  2. ↑ Kazimierz Walczak [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2023-02-20].
  3. ↑ a b c Lista starszeństwa c. i k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1916 ↓, s. 57.
  4. ↑ a b Lista starszeństwa c. k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1918 ↓, s. 95, 353.
  5. ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 26 z 8 marca 1919 roku, poz. 838, 841.
  6. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 27 z 21 lipca 1920 roku, poz. 671.
  7. ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 30.
  8. ↑ Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 129, 931.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 236, 401.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 219, 344.
  11. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 75 z 21 lipca 1925 roku, s. 395.
  12. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 732.
  13. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 116, 164.
  14. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 371. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 4 z 14 lutego 1929 roku, s. 82, sprostowano podane błędnie imię z „Jakub” na „Kazimierz”.
  15. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 381.
  16. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 18, 588.
  17. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 10 z 11 grudnia 1931 roku, s. 395.
  18. ↑ Opinie pułkowników piechoty, Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce, sygn. 701/1/120, s. 87.
  19. ↑ Opinie dowódców pułków piechoty za 1936 rok, Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce, sygn. 701/1/120, s. 50.
  20. ↑ Wykaz poległych 1952 ↓, s. 275–276.
  21. ↑ Cmentarz Wojenny Brytyjskiej Wspólnoty Narodów. 2korpus.itgo.com. [dostęp 2018-08-29].
  22. ↑ M.P. z 1926 r. nr 252, poz. 705 „za zasługi, położone przy organizacji Korpusu Ochrony Pogranicza”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kazimierz_Walczak&oldid=69651362”