Kevin McBride

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kevin McBride
ilustracja
Pseudonim

The Clones Colossus

Data i miejsce urodzenia

5 maja 1973
Clones

Obywatelstwo

Irlandia

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

ciężka

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

46

Zwycięstwa

35

Przez nokauty

29

Porażki

10 (7 przez KO)

Remisy

1

Nieodbyte

0

Kevin McBride (ur. 5 maja 1973 w Clones, Monaghan) – irlandzki bokser, reprezentant Irlandii na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1992 w Barcelonie.

W grudniu 1992 rozpoczął karierę zawodową. W swym debiucie zremisował po 6 rundach z Garym Charltonem.

Jego największym sukcesem było pokonanie 11 czerwca 2005 Mike’a Tysona przez TKO w 7 rundzie. Po tej walce Tyson zakończył karierę[1].

7 października 2006 McBride przegrał w 2 rundzie przez techniczny nokaut z Mikiem Mollo w walce o pas WBA Fedelatin[2].

6 października 2007 w Madison Square Garden McBride przegrał przez TKO w 6 rundzie z polskim bokserem Andrzejem Gołotą. Stawką pojedynku był wakujący pas Mistrza Ameryki Północnej federacji IBF[3].

Po walce z Andrzejem Gołotą Kevin McBride wrócił na ring po blisko 3 latach. 10 lipca 2010 przegrał jednogłośnie na punkty, po 8 rundach, z Amerykaninem Zackiem Page'm[4][5][6].

W październiku 2010 Kevin McBride wziął udział w brytyjskim turnieju „Prizefighter”. W ćwierćfinale pokonał, po 3 rundach, niejednogłośnie na punkty Franklina Egobi. W półfinale Irlandczyk mimo iż posłał na deski Matta Skeltona, sędziowie po 3 rundach, ogłosili kontrowersyjną wygraną Anglika[7][8].

28 stycznia 2011 McBride przyjął propozycję walki od Tomasza Adamka przygotowującego się do wrześniowej walki z Witalijem Kliczko[9]. Pojedynek odbył się 9 kwietnia w Newark. Po 12 rundowej walce McBride uległ jednogłośnie na punkty, stosunkiem punktowym 107:120 i dwukrotnie 108:119[10].

Po porażce z Tomaszem Adamkiem, Kevin McBride ogłosił zakończenie kariery bokserskiej, podczas której stoczył 45 zawodowych walk, z czego 35 wygrał (29 przed czasem), 9 przegrał i jedną zremisował[11].

Mimo wcześniejszej deklaracji zakończenia kariery bokserskiej, Kevin McBride przyjął ofertę pojedynku z Polskim bokserem Mariuszem Wachem. Walka odbyła się 29 lipca 2011 roku w której Kevin został ciężko znokautowany w czwartej rundzie[12].

W życiu prywatnym jest żonaty (żona Danielle Curan), ma córkę Grainne i syna Kevina jun.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. McBride vs. Tyson. boxrec.com, 2005-06-11. [dostęp 2010-07-11]. (ang.).
  2. Mollo vs. McBride. boxrec.com, 2006-10-07. [dostęp 2010-07-11]. (ang.).
  3. Golota vs. McBride. boxrec.com, 2005-06-11. [dostęp 2010-07-11]. (ang.).
  4. Porażka McBride’a. ringpolska.pl, 2010-07-11. [dostęp 2010-07-11]. (pol.).
  5. McBride skończony. bokser.org, 2010-07-11. [dostęp 2010-07-11]. (pol.).
  6. McBride vs. Page. boxrec.com, 2010-07-10. [dostęp 2010-07-11]. (ang.).
  7. PRIZEFIGHTER – wyniki. bokser.org, 2010-10-09. [dostęp 2011-02-07]. (pol.).
  8. Skelton vs. McBride. boxrec.com, 2010-10-09. [dostęp 2011-02-07]. (ang.).
  9. McBride najbliższym rywalem Adamka. bokser.org, 2011-01-28. [dostęp 2011-02-07]. (pol.).
  10. Pewne zwycięstwo Adamka. bokser.org, 2011-04-10. [dostęp 2011-04-10]. (pol.).
  11. McBride kończy karierę po walce z Adamkiem. onet.pl, 2011-04-10. [dostęp 2011-04-10]. (pol.).
  12. Wach mistrzem WBC International po ciężkim nokaucie. ringpolska.pl. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]