Kiernia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jatki, Kiernia i Dolina Strążyska

Kierniaturnia w masywie Łysanek w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się w ich północno-wschodnim grzbiecie, poniżej Jatek, na stoku opadającym do Doliny Strążyskiej. Na niektórych mapach jest błędnie umieszczana w miejscu Samkowego Zwornika. Poniżej Jatek jest kilka turniczek, nie wiadomo na pewno, której z nich dotyczy nazwa Kiernia, na różnych mapach zaznaczana ona jest w różnych miejscach. Władysław Cywiński uważa, że „chrzczono dawniej to co bardzo rzucało się w oczy”, najbardziej więc pasuje nazwa do urwistej turniczki znajdującej się na zboczu kilkaset metrów poniżej najwyższej turni Jatek, mniej więcej w linii jej spadku do Doliny Strążyskiej[1].

Kiernia zbudowana jest ze skał dolomitowo-wapiennych. Jest widoczna z niektórych miejsc w Zakopanem, np. z ul. Makuszyńskiego czy Tetmajera. Pierwsze wejście na Kiernię: Władysław Cywiński i Krzysztof Żurek 22 kwietnia 1981[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Władysław Cywiński, Tatry. Giewont, Poronin: Wyd. Górskie, 1994, ISBN 83-7104-002-3.