Kinitocelis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kinitocelis
Mey et el., 2017
Okres istnienia: cenoman
100.5/93.9
100.5/93.9
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

owady uskrzydlone

Infragromada

nowoskrzydłe

Nadrząd

skrytoskrzydłe

Rząd

Tarachoptera

Rodzina

Tarachocelidae

Rodzaj

Kinitocelis

Typ nomenklatoryczny

Kinitocelis hennigi Mey et el., 2017

Kinitocelis – wymarły rodzaj owadów z rzędu Tarachoptera i rodziny Tarachocelidae.

Rodzaj ten opisany został w 2017 roku przez Wolframa Meya, Wilfrieda Wicharda, Patricka Müllera i Bo Wanga. Zalicza się doń 3 gatunki, opisane na podstawie inkluzji w bursztynie birmańskim, datowanych na cenoman w kredzie późnej[1].

Owady te osiągały od 2,5 do 4,3 mm długości ciała i od 2,3 do 4,5 mm długości przedniego skrzydła. Miały wydłużoną, spłaszczoną grzbietobrzusznie głowę, wyposażoną w półkuliste oczy. Biczyk czułków zbudowany był z 20–26 beczułkowatych, porośniętych łukami członów. Głaszczki również porastały łuski. Żuwaczki zredukowane były do stożkowatych wyrostków. Obie pary skrzydeł były przejrzyste, pozbawione żyłek barkowych i łusek zapachowych na żyłkach medialnych i radialnych, a przednia para znacznie gęściej porośnięta łuskami niż u Tarachocelis. Zanikowi uległ wierzchołkowy sektor żyłki postkubitalnej. Odnóża były smukłe, o nasadowym członie stopy dłuższym niż pozostałe jej człony razem wzięte. Samce miały parę bocznych wyrostków na piątym segmencie odwłoka oraz krótkie walwy. U samic grzbietowa część ostatniego segmentu odwłoka wydłużona była w dwie owalne płytki[1].

Należą tu 3 opisane gatunki[1]:

  • Kinitocelis brevicostata Mey et el., 2017 – odznaczał się zredukowanym sektorem wierzchołkowym żyłki subkostalnej[1].
  • Kinitocelis divisionotata Mey et el., 2017 – wyróżniał się buławkowatymi głaszczkami wargowymi, długim sektorem wierzchołkowym żyłki subkostalnej za jej połączeniem z żyłką poprzeczną sc-r oraz budową narządów rozrodczych samicy[1].
  • Kinitocelis hennigi Mey et el., 2017 – nazwany na cześć Williego Henniga. Charakteryzował się przednimi skrzydłami z pręcikowatym jarzemkiem i wierzchołkowo rozwidloną żyłką subkostalną[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f W. Mey, W. Wichard, P. Müller, B. Wang. The blueprint of the Amphiesmenoptera - Tarachoptera, a new order of insects from Burmese amber (Insecta, Amphiesmenoptera). „Fossil Record”. 20, s. 129-145, 2017.