Klasztor Kapucynów w Sortino

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Klasztor Kapucynów w Sortino
Ilustracja
Klasztor Kapucynów w Sortino
Państwo

 Włochy

Miejscowość

Sortino

Kościół

Kościół katolicki

Właściciel

Kapucyni

Typ zakonu

męski

Materiał budowlany

cegła

Data budowy

1556

Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Klasztor Kapucynów w Sortino”
Ziemia37°10′00″N 15°02′00″E/37,166667 15,033333

Klasztor kapucynów wraz z przylegającym do niego kościołem to kompleks religijny znajdujący się w Sortino w prowincji Syrakuz, Włochy.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Klasztor został założony w 1556 r. Prawie całkowicie zniszczony przez trzęsienie ziemi w 1693 r., został odbudowany, powiększony i ukończony w 1748 r. dzięki wkładowi wiernych i szlacheckiej rodziny Gaetani, książąt Cassaro i markizów Sortino. Od 1764 roku klasztor był siedzibą nowicjatu[1].

Po kasacie zakonów (1866) cała struktura klasztorna (klasztor, kościół i las) przeszła na własność państwową. Kompleks został wykupiony przez zakonników w 1879 roku dzięki pracy Capuchin P. Eugenio Scamporlino (ówczesny Minister Prowincjalny) i był siedzibą jedynego nowicjatu na Sycylii, goszcząc również nowicjuszy z Neapolu, Bari i Malty. Wśród nowicjuszy mieszkał tu i zmarł sługa Boży br. Józef Maria z Palermo, którego proces beatyfikacyjny i kanonizacyjny jest obecnie w toku[2].

W latach 60. klasztor był siedzibą międzyprowincjalnego studentatu teologicznego, a w latach 90. międzyprowincjalnego postnowicjatu[3].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Kościół kapucynów z Sortino

Ze swoją surową i niepozorną architekturą, zgodnie z kanonami franciszkańskiej prostoty, klasztor jest wybudowany wokół dużego krużganka. Jednonawowy kościół pod wezwaniem Matki Boskiej Bolesnej[4] z dwiema bocznymi kaplicami zachował wewnątrz dzieło o znacznej wartości: drewnianą skrzynię wykonaną przez kapucyna br. Angelo Gagliano da Mazzarino (1743 - 1809). Dzieło zostało wykonane w ciągu 18 lat pracy i składa się z unikalnych paneli wykonanych z drewna moreli, róży, opuncji i detali z kości słoniowej i masy perłowej. W dolnej części znajduje się cenny fronton z kutej skóry zdobiącej ołtarz. Ołtarz główny, datowany na wiek. XVIII, nieznanego autora, przedstawia Jezusa pod krzyżem i jego spotkanie z Matką. Po bokach malowidła archaniołów Michała i Rafaela, poniżej których znajdują się dwa inne mniejsze płótna, przedstawiające Narodzenia Jezusa i Narodzenia Jana Chrzciciela (nieznanego artysty, pochodzące z XVIII wieku). Całość w drewnianej ramie, dzieło zakonników stolarzy z XVIII wieku[3].

Wśród dzieł sztuki zachowanych w klasztorze w Sortino na uwagę zasługują: marmurowy posąg św. Antoniego z roku 1527 i welon przedstawiający Męczeństwo św. Sebastiana z XVII wieku ze szkoły Caravaggio[5].

Klasztor posiada również cenną bibliotekę liczącą 14630 woluminów. Wśród zebranych tomów zbioru znajdują się: 20 cennych rękopisów, kilka inkunabułów, 196 tomów z XVI w. oraz tysiące tekstów z XVII, XVIII i XIX wieku[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Samuele Cultrera da Chiaramonte, I Cappuccini in Sortino,Siracusa, Tip. Marquis, 1955, pp. 10-11.
  2. CKlasztor Kapucynów z Sortino - Lexixon Capucinum [online] [dostęp 2021-06-08].
  3. a b Klasztor Kapucynów z Sortino - Prowincji Braci Kapucynów Syrakuzy [online] [dostęp 2021-06-08].
  4. Marcello Cioè, Biblia pauperum: le pale d'altare maggiore nelle chiese cappuccine del Val di Noto, Rosolini, Santocono, 2015, p. 462.
  5. Marcello Cioè, Biblia pauperum: le pale d'altare maggiore nelle chiese cappuccine del Val di Noto, Rosolini, Santocono, 2015, pp. 462-463
  6. Biblioteka Kapucynów z Sortino [online] [dostęp 2021-06-08].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Samuele Cultrera da Chiaramonte, I Cappuccini in Sortino, Siracusa, Tip. Marchese, 1955.
  • Salvatore Vacca, I cappuccini in Sicilia: percorsi di ricerca per una lettura storica, Caltanissetta; Roma, S. Sciascia, 2003, ISBN 88-8241-139-7.
  • Marcello Cioè, Biblia pauperum: le pale d'altare maggiore nelle chiese cappuccine del Val di Noto, Rosolini, Santocono, 2015, ISBN 978-88-96217-06-1

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]