Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Medyce
 A-470 z 20.12.1989[1]
| |||||||||||||
| kościół filialny | |||||||||||||
.jpg) Widok ogólny | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||
| Parafia | |||||||||||||
| Wezwanie |
Świętych Apostołów Piotra i Pawła | ||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie gminy Medyka  | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |||||||||||||
Położenie na mapie powiatu przemyskiego  | |||||||||||||
 49°48′18,3″N 22°56′12,2″E/49,805083 22,936722
| |||||||||||||
Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła – rzymskokatolicki kościół filialny należący do parafii pod tym samym wezwaniem (dekanat Przemyśl III archidiecezji przemyskiej).
Jest to świątynia wzniesiona w latach 1607–1608. Ufundowana została przez króla Zygmunta III Wazę. Przebudowana została dzięki staraniom Józefa Gwalberta Pawlikowskiego w 1850 roku – oddzielono wówczas wieżę od nawy, przedłużono nawę, przekształcono wnętrze na trzynawowe, wymieniono strop na pozorne sklepienie kolebkowe, dobudowano murowaną zakrystię, kruchtę i wieżyczkę na sygnaturkę. W 1880 roku została odsunięta od nawy wieża. Remontowana była w 1900 i 1955 roku. W 2016 roku została odkryta stara polichromia figuralno–ornamentalna, pochodząca z XVIII wieku.
Budowla jest drewniana, trzynawowa, posiada konstrukcję zrębową. Świątynia jest orientowana. Posiada prezbiterium mniejsze w stosunku do nawy, zamknięte ścianą prostą z bocznymi murowanymi zakrystią i składzikiem. Murowana i oszalowana kruchta znajduje się z przodu nawy. Kościół posiada dach dwukalenicowy, nakryty blachą; na dachu jest umieszczona wieżyczka na sygnaturkę. Jest ona zwieńczona blaszanym dachem hełmowym z latarnią. Wnętrze świątyni jest otynkowane i podzielone na trzy części przez dwa rzędy słupów. Pozorne sklepienie kolebkowe obejmuje nawę główną i prezbiterium. Nawy boczne nakryte są stropami płaskimi. Chór muzyczny jest podparty słupami i posiada prostokątną wystawkę w części centralnej. Na chórze znajduje się prospekt organowy. Wyposażenie zostało częściowo przeniesione do nowego kościoła[2].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Dzwonnica (2011) -
Wnętrze, widok w kierunku empory (2020) -
Wnętrze, widok w kierunku ołtarza głównego (2020) -
Malowidło z fragmentem nicejskiego wyznania wiary -
Ekspozycja historycznych naczyń liturgicznych
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2020-03-04].
- ↑ Medyka. Kościoły drewniane w Polsce. [dostęp 2020-03-04].
.jpg){kind=small}