Kościół św. Gajany w Eczmiadzynie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Gajany w Eczmiadzynie
Սուրբ Գայանե եկեղեցի
4.2/16
Ilustracja
Państwo

 Armenia

Miejscowość

Wagharszapat

Wyznanie

przedchalcedońskie

Kościół

Apostolski Kościół Ormiański

Wezwanie

św. Gajany

Położenie na mapie Armenii
Mapa konturowa Armenii, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Gajany w Eczmiadzynie”
40°09′26,98″N 44°17′30,92″E/40,157494 44,291922
Katedra i kościoły w Eczmiadzynie oraz stanowisko archeologiczne w Zwartnoc[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Ilustracja
Państwo

 Armenia

Typ

kulturowy

Spełniane kryterium

II, III

Numer ref.

1011

Region[b]

Europa i Ameryka Północna

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

2000
na 24. sesji

Kościół św. Gajany w Eczmiadzynie (orm. Սուրբ Գայանե եկեղեցի) – kościół z VII wieku, należący do Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego, położony w pobliżu katedry w Eczmiadzynie w Armenii. Jest on najwcześniejszym przykładem architektury wczesnochrześcijańskiej i ormiańskiej, łączącym trójnawową bazylikę z centralną kopułą, która stała się powszechna zarówno w Armenii, jak i w Azji Zachodniej[1].

Patronką kościoła jest św. Gajana, opatka, która poniosła śmierć męczeńską razem z grupą mniszek za panowania króla Tiridatesa III, zanim władca ten sam przyjął chrzest, a chrześcijaństwo ustanowił religią państwową w 301 roku[2].

Historia

Kościół wzniesiono na miejscu męczeństwa św. Gajany z polecenia katolikosa Ezry I w latach 630-634[2]. W 1652 roku wyremontowano dach i ściany kościoła[1]. W 1683 roku do zachodniej fasady kościoła dodano łukowy portyk, będący miejscem pochówku duchownych ormiańskich[1].

W 2000 roku kościół św. Gajany oraz katedra w Eczmiadzynie razem z kilkoma kościołami znajdującymi się w pobliżu została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO[1].

Architektura

Kościół jest trójnawową bazyliką. Ośmiokątny bęben kopuły spoczywa na czterech kolumnach dzielących wnętrze budowli na trzy nawy. We wschodniej ścianie kościoła znajduje się półkolista apsyda. Do wnętrza budowli prowadzą trzy wejścia. Zlokalizowane w ścianie zachodniej wejście główne ma łukowy portyk, boczne wejścia znajdują się na ścianie północnej i południowej.

Wnętrze kościoła


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Cathedral and churches of Echmiatsin and the archaeological site of Zvartnots. UNESCO. [dostęp 2019-05-19]. (ang.).
  2. a b Armenia guidebook. 2014. [dostęp 2019-05-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-04)]. (ang.).