Kościół św. Marcina w Bukowcu (powiat nowotomyski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Marcina w Bukowcu
929/A z dnia 24.02.1970
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Bukowiec (powiat nowotomyski)

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Wezwanie

Świętego Marcina

Położenie na mapie gminy Nowy Tomyśl
Mapa konturowa gminy Nowy Tomyśl, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Marcina w Bukowcu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Marcina w Bukowcu”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Marcina w Bukowcu”
Położenie na mapie powiatu nowotomyskiego
Mapa konturowa powiatu nowotomyskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Marcina w Bukowcu”
Ziemia52°17′34″N 16°15′00″E/52,292778 16,250000

Kościół Świętego Marcina w Bukowcu – zabytkowy drewniany kościół rzymskokatolicki zbudowany w latach 1737-1742 w Bukowcu, ufundowany przez starostę śremskiego Karola Opalińskiego z Bnina.

Historia i architektura[edytuj | edytuj kod]

Wnętrze

Świątynia ma konstrukcję zrębową, z zewnątrz oszalowaną. Od strony zachodniej posiada wieżę zakończoną cebulastym hełmem barokowym z latarnią. Wejścia do kościoła od strony południowej i zachodniej prowadzą przez podcienia. Wewnątrz znajdują się 4 barokowe ołtarze. W ołtarzach obrazy świętych: Matki Bożej, św. Apolonii, św. Wawrzyńca, św. Marcina, św. Izydora, św. Jana Nepomucena, św. Walentego i św. Kazimierza królewicza. Na uwagę zasługuje chrzcielnica, ambona i kaplica Serca Jezusowego.  

W latach 1923/1925 kościół został rozbudowany o poprzeczną drewnianą nawę według projektu Stefana Cybichowskiego. Znajdujące się w kościele witraże figuralne, przedstawiające sceny biblijne i życie świętych, ufundowane przez parafian, wykonała krakowska Pracownia Witraży rodziny Żeleńskich według projektu Franciszka Mączyńskiego. Mówiąc o wnętrzu kościoła warto wspomnieć również o oryginalnej dekoracji malarskiej i ciesielskiej wnętrza. Oprócz motywów geometryczno-roślinnych ściany zdobi pionowy ornament ze szlifami generalskimi. Jest to pamiątka z okresu międzywojennego, gdy patronem świątyni był gen. Kazimierz Sosnkowski - właściciel pobliskiej osady Porażyn.

W 1981 powstała dzwonnica z 3 dzwonami: Najświętszego Serca Pana Jezusa, św. Marcina i Matki Bożej, a rok później rozpoczął się trwający dwa lata remont budynku kościelnego.

Wokół kościoła oraz w dworskim parku rosną pomnikowe drzewa m.in. lipy szerokolistne, lipy srebrzyste, wiąz szypułkowy, jesion wyniosły. Po bokach kamiennej groty Matki Boskiej stoją rzeźby św. Jana Nepomucena i św. Józefa Kalasantego z końca XIX w.[1]. Przy kościele głaz pamiątkowy 600-lecia Bukowca (1409-2009). Naprzeciwko świątyni zachował się dom katolicki z 1900 r.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Paweł Anders: "Nowy Tomyśl", Wydawnictwo WBP, Poznań 1998, ISBN 83-85811-51-6, s. 64

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]