Kościół św. Marcina w Chwalborzycach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Marcina w Chwalborzycach
kościół parafialny
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Chwalborzyce

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Marcina Biskupa w Chwalborzycach

Wezwanie

Marcin z Tours

Położenie na mapie gminy Świnice Warckie
Mapa konturowa gminy Świnice Warckie, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Marcina w Chwalborzycach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Marcina w Chwalborzycach”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Marcina w Chwalborzycach”
Położenie na mapie powiatu łęczyckiego
Mapa konturowa powiatu łęczyckiego, blisko lewej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Marcina w Chwalborzycach”
Ziemia52°03′31,1652″N 18°51′34,0416″E/52,058657 18,859456

Kościół św. Marcinarzymskokatolicki kościół parafialny w Chwalborzycach, w powiecie łęczyckim, w województwie łódzkim (gmina Świnice Warckie).

Historia[edytuj | edytuj kod]

Początki parafii wiążą się z klasztorem cysterskim w Koronowie, skąd w 1297 przywędrował jeden z zakonników, poszukując w tych okolicach warunków do życia pustelniczego (wybudował tu własnoręcznie z kamieni i cegieł kapliczkę). Zmarł w 1309 i został pochowany na miejscu (ślady kapliczki czytelne były jeszcze po 1945 na lokalnym cmentarzu[1]). Parafia we wsi erygowana została w 1311[1]. Pierwsza świątynia wybudowana została w tym miejscu w 1416 (wzmiankowany jest wówczas ksiądz Lambert[1]), a następna w latach 1771-1776 (pierwszy kościół spłonął w wyniku uderzenia pioruna[1]). Fundatorami drugiej świątyni byli Marianna z Przeradzkich Morawska i Antoni Morawski. Był to obiekt drewniany, jednonawowy, oszalowany, konstrukcji wieńcowej, z kruchtą zlokalizowana od zachodu i dwuspadowym dachem krytym blachą z sygnaturką. Na belce tęczowej umieszczono grupę pasyjną w stylu barokowym. Wnętrze zawierało pięć barokowych ołtarzy (XVIII wiek) i rokokowy chór organowy. W ołtarzu głównym znajdował się XVII-wieczny obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem w srebrnej sukience z 1757. Ołtarze boczne zawierały obrazy: świętego Marcina, świętego Jana Nepomucena i świętego Mikołaja (nawa), Ukrzyżowanie Jezusa Chrystusa, Matka Boska Siedmiu Boleści, świętego Rocha w rokokowej srebrnej sukience i świętego Antoniego (kaplice boczne). Wyposażenie uzupełniała barokowa chrzcielnica w formie zbliżonej do ołtarzowej[2].

Kościół ten spłonął w 1977. Z inicjatywy księdza Ryszarda Konstanciaka rozpoczęto budowę nowej, modernistycznej świątyni, którą wzniesiono w latach 1978-1979 według projektu poznańskiego architekta, specjalizującego się w obiektach sakralnych - Aleksandra Holasa. Jej patronem został św. Marcin (poprzednim patronem by św. Roch)[1].

W 1999 biskup włocławski Bronisław Dembowski poświęcił nową plebanię[3]. W 2011 kolejny biskup włocławski Wiesław Mering przewodniczył obchodom 700-lecia istnienia parafii chwalborzyckiej[1].

Otoczenie[edytuj | edytuj kod]

Przy kościele stoi stara dzwonnica i kapliczka maryjna wybudowana przez A. Maciejewskiego we wrześniu 1947[4].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]