Kościół św. Mateusza i św. Rocha w Starej Sobótce

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Mateusza i św. Rocha w Starej Sobótce
308/50 z 21.05.1984
kościół parafialny
Ilustracja
Widok od frontu wraz z dzwonnicą
Państwo

 Polska

Miejscowość

Stara Sobótka

Adres

Stara Sobótka 35, 99-150 Stara Sobótka

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Mateusza Apostoła i św. Rocha w Starej Sobótce

Wezwanie

Mateusz Ewangelista, Święty Roch

Położenie na mapie gminy Grabów
Mapa konturowa gminy Grabów, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Mateusza i św. Rocha w Starej Sobótce”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Mateusza i św. Rocha w Starej Sobótce”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Mateusza i św. Rocha w Starej Sobótce”
Położenie na mapie powiatu łęczyckiego
Mapa konturowa powiatu łęczyckiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Mateusza i św. Rocha w Starej Sobótce”
Ziemia52°11′02,8640″N 19°02′01,6120″E/52,184129 19,033781
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół św. Mateusza i św. Rocha w Starej Sobótce – rzymskokatolicki kościół parafialny zlokalizowany we wsi Stara Sobótka (powiat łęczycki) w diecezji łowickiej. Funkcjonuje przy nim parafia św. Mateusza Apostoła i św. Rocha.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Widok od prezbiterium

Parafia została we wsi erygowana przed 1357 (arcybiskup Jarosław z Bogorii i Skotnik). Pierwszy kościół z drewna powstał z fundacji arcybiskupów gnieźnieńskich. W 1466 świątynia ta została wcielona do uposażenia kanoników regularnych z Kłodawy i do 1818 byli oni zakonem zarządzającym tą parafią. W latach 1466-1470, po zniszczeniu przez krzyżaków poprzedniej świątyni[1], zbudowali obecny kościół, który znacznie przebudowano w 1879 z utratą cech stylowych[2].

W 1906 tutejszy proboszcz, Maria Michał (Jan) Kowalski, późniejszy arcybiskup mariawicki, wraz z częścią parafian oraz zamieszkałymi przy świątyni zakonnicami, przeszedł na mariawityzm, przejmując budowlę. Zwrócono ją katolikom po interwencji władz carskich. Mariawici wybudowali wówczas swój kościół w sąsiedniej Nowej Sobótce. Podczas okupacji niemieckiej władze hitlerowskie urządziły w świątyni spichlerz. Obiekt odnowiono w 1945[2].

Architektura i wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Świątynia jest murowana, jednonawowa i po obu stronach prezbiterium posiada zakrystie. Nad głównym wejściem umieszczono wieżę. Na wyposażeniu pozostają trzy ołtarze z XVIII wieku (barok). W nastawie ołtarza głównego stoi figura Najświętszego Serca Pana Jezusa (początek XX wieku) i wisi obraz św. Mateusza Apostoła. Ołtarze boczne zawierają wizerunki Matki Bożej z Dzieciątkiem, św. Józefa z Dzieciątkiem, św. Piotra oraz św. Krzysztofa. Ambona pochodzi z XVIII wieku i przykryta jest baldachimem. Kamienna chrzcielnica jest średniowieczna[2].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

  • Widok ogólny
    Widok ogólny
  • Figura maryjna
    Figura maryjna

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Lucyna Wachecka-Kotkowska, Karolina Smętkiewicz, Centralny Łuk Turystyczny – projekt współpracy samorządów lokalnych i firm, „Zeszyty Naukowe Szkoły Wyższej Przymierza Rodzin w Warszawie” (4), 2010.
  2. ↑ a b c Paweł Staniszewski, Dekanaty > Krośniewice > św. Mateusza i św. Rocha w Sobótce, [w:] Diecezja łowicka [online] [dostęp 2024-04-17] (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kościół_św._Mateusza_i_św._Rocha_w_Starej_Sobótce&oldid=73551138”