Kościół św. Michała Archanioła w Wietrznie
 A-605 z 30.11.1948[1]
| |||||||
| kościół parafialny | |||||||
.jpg)
| |||||||
| Państwo | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||
| Miejscowość | |||||||
| Wyznanie | |||||||
| Kościół | |||||||
| parafia | |||||||
| Wezwanie | |||||||
| |||||||
Położenie na mapie gminy Dukla  | |||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |||||||
Położenie na mapie powiatu krośnieńskiego  | |||||||
 49°36′05,2″N 21°42′12,7″E/49,601444 21,703528
| |||||||
Kościół św. Michała Archanioła w Wietrznie – drewniany rzymskokatolicki kościół parafialny pw. św. Michała Archanioła, zbudowany w 1752, znajdujący się w miejscowości Wietrzno.
Kościół włączono do podkarpackiego Szlaku Architektury Drewnianej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwotny kościół w Wietrznie wzniesiono w XVI w. gdy erygowano parafię. W połowie XVIII w. został rozebrany, a w 1752 wybudowano obecnie istniejący. W 1761 kościół poświęcono. W 1880 polichromię figuralno-ornamentalną namalował Leon Wróblewski. W 1906 gruntownie remontowany; między innymi powiększono otwory okienne, pokrycie gontowe wymieniono na blaszane. W latach 80. XX w. wzmocniono konstrukcję budowli, wymieniono podwaliny, przeprowadzono konserwacje wyposażenia i polichromii. W czasie ostatniego remontu w latach 2006–07 wymieniono oszalowanie i przywrócono gontowe pokrycie dachu[2][3].
-
Elewacja południowa -
Wnętrze -
Elewacja północna
.jpg)
Architektura i wyposażenie[edytuj | edytuj kod]
Kościół to budowla drewniana, konstrukcji zrębowej, orientowany, trójdzielny. Do prostokątnego prezbiterium zamkniętego trójbocznie, przylega od północy także prostokątna zakrystia. Nawa, szersza od prezbiterium, na rzucie zbliżonym do kwadratu z przylegającą od północy, na całej jej długości, prostokątną kruchtą. Wieża, konstrukcji słupowo-ramowej, na planie kwadratu, z przedsionkiem w przyziemiu. Hełm wieży baniasty z pozorną latarnią zamknięta kopułką. Prezbiterium i nawa przykryte jednokalenicowym dwuspadowym dachem, z sześcioboczną wieżyczką na sygnaturkę nad nawą[2].
Wewnątrz w prezbiterium strop z fasetą, w nawie z zaskrynieniami. Ściana tęczowa o wykroju prostokątnym ze ściętymi narożnokami. Wyposażenie wnętrza w większości późnobarokowe z około połowy XVIII w.[2][3]:
- ołtarz główny, z obrazem tablicowym Matki Boskiej Anielskiej, krakowskiego malarza z około 1480, uznawany za cudowny; prawdopodobnie przywędrował tu z Węgier[4]
- dwa ołtarze boczne; w prawym namalowana na desce Pieta, w lewym obraz Serce Pana Jezusa autorstwa Stanisława Kochanka
- chrzcielnica kamienna w kształcie kielicha z 1906, ozdobiona 10 herbami
- prospekt organowy
- ambona ozdobiona wolutami z 1750
-
Widok strony od prezbiterium -
Wnętrze -
Dzwonnica
.jpg)
.jpg)
Otoczenie[edytuj | edytuj kod]
Kościół otacza murowane ogrodzenie z drewnianą dzwonnicą, zbudowaną na planie kwadratu zwieńczoną dachem namiotowym z kopułką.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2020-11-14].
- ↑ a b c Krzysztof Zieliński: Leksykon drewnianej architektury sakralnej województwa podkarpackiego. PRO CARPATHIA, Rzeszów 2015, s. 306, 307. ISBN 978-83-61577-68-3.
- ↑ a b Magdalena i Artur Michniewscy, Marta Duda: Kościoły drewniane Karpat i Podkarpacia. Wydawnictwo Rewasz, Pruszków 2001, s. 193. ISBN 83-85557-88-1.
- ↑ Janusz Michalak: Dukla i okolice. Roksana Krosno, Krosno 1997, s. 77. ISBN 83-903843-5-3.