Kościół św. Mikołaja w Mycielinie
 230 z 27.03.1961
| |||||||||
| kościół parafialny | |||||||||
 kościół od strony bramy głównej | |||||||||
| Państwo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||
| Miejscowość | |||||||||
| Wyznanie | |||||||||
| Kościół | |||||||||
| Parafia | |||||||||
| Wezwanie | |||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
06 grudnia | ||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||
 51°38′36,06″N 15°41′38,04″E/51,643350 15,693900
| |||||||||
Kościół św. Mikołaja w Mycielinie – rzymskokatolicki kościół parafialny w Mycielinie, w powiecie żagańskim, w województwie lubuskim. Do rejestru zabytków wpisany został 27 marca 1961 pod numerem 230.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Kościół wzniesiono w ostatniej ćwierci XIII wieku. „W 1581 roku przebudowano go dzięki fundacji Hansa von Haugwitza. Świątynię rozbudowano o wieżę, która w 1881 roku w zwieńczeniu przebudowano według projektu A. Soliera. W XVII i XVIII stuleciu dobudowano kruchtę oraz mauzoleum”[1].
Ołtarze[edytuj | edytuj kod]
- Ołtarz główny to późnogotycki tryptyk z około 1520 roku z centralnie ustawionymi figurami Madonny z Dzieciątkiem oraz świętych Mikołaja i Małgorzaty.
- Ołtarz południowy to pentaptyk z około 1500 roku, z figurą św. Anny Samotrzeć, ustawionej w środkowej partii.
- Ołtarz północny z około 1520 roku jest także pentaptykiem z reliefowym przedstawieniem Ostatniej Wieczerzy[1].
Ołtarze zostały wykonane przez Mistrza Ołtarza z Gościszowic (Gościeszowic).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Krzysztof Garbacz, Przewodnik po zabytkach województwa lubuskiego, Tom II, Agencja Wydawnicza "PDN" Zielona Góra, ISBN 978-83-934885-0-6.