Kościół św. Patryka w Londynie
1236286 z 5 lutego 1970 | |||||||||||
kościół parafialny | |||||||||||
Widok ogólny od strony Soho Square | |||||||||||
Państwo | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||
Wyznanie | |||||||||||
Kościół | |||||||||||
Wezwanie | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie Wielkiego Londynu | |||||||||||
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii | |||||||||||
Położenie na mapie Anglii | |||||||||||
51°30′55,8″N 0°07′51,9″W/51,515500 -0,131083 |
Kościół Świętego Patryka – rzymskokatolicki kościół parafialny na Soho Square w Londynie, pod którym znajdują się rozległe katakumby (rozpościerające się głęboko pod placem i dalej). Kościół został prawdopodobnie poświęcony jako kaplica w budynku za Carlisle House 29 września 1792. Był jedną z pierwszych katolickich świątyń, na budowę których zezwolono w Wielkiej Brytanii po reformacji[1] (Catholic Relief Act) i pierwszą w Anglii dedykowaną św. Patrykowi[2].
Historia i architektura[edytuj | edytuj kod]
Obecny obiekt został zbudowany w latach 1891–1893 według projektu Johna Kelly'ego z Leeds[3] i zastąpił wcześniejszą, mniejszą kaplicę zbudowaną przez ojca Arthura O'Leary'ego w latach 90. XIX wieku. Świątynia została poświęcona przez biskupa Roberta Brindle'a 20 września 1900[2]. W nowym kościele zachowało się kilka zabytków ze starej świątyni, np. pomnik ojca O’Leary’ego, XVIII-wieczna Pietà i część drewnianej konstrukcji ołtarzy bocznych. Na jednej ze ścian wisi inskrypcja upamiętniająca konsekrację kościoła w 1792[4].
Kościół ma nietypowy, wydłużony kształt ze względu na określone wówczas ograniczenia. Wzniesiony jest z cegieł i ma dzwonnicę. Pokryty jest łupkowym dachem. Wpisano go na listę zabytków w klasie II[5]. Główne wejście ma ganek w stylu rzymskim z kolumnami korynckimi. Nad wejściem znajduje się napis: Ut christiani ita et romani sitis. Jest to cytat zaczerpnięty z pism św. Patryka[5].
Budynek został zamknięty z powodu remontu i odnowy między 28 lutego 2010, a 31 maja 2011[6]. Podczas renowacji nabożeństwa odbywały się w pobliskiej kaplicy św. Barnaby w Domu św. Barnaby.
Kościół jest macierzystą świątynią społeczności irlandzkiej w Londynie (ojciec O'Leary pełnił posługę wśród przeważająco irlandzkiej ludności slumsów na West Endzie)[4].
Tablice pamiątkowe[edytuj | edytuj kod]
Wewnątrz kościoła umieszczone są tablice pamiątkowe, w tym fundacyjna, a także ku czci Juana Pablo Vizcardo y Guzmána (1748–1798), peruwiańskiego pisarza zamieszkałego przy nieodległej Wardour Street, jak również upamiętniająca lokalnych proboszczów od 1792 do 2001 i kaznodzieję, Arthura O'Leary'ego (1729–1802)[7].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Wnętrze z prezbiterium
-
Wejście do nawy głównej
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Polemi, WESTMINSTER CATHEDRAL W LONDYNIE - GŁÓWNA ŚWIĄTYNIA RZYMSKO-KATOLICKA W ANGLII I WALII
- ↑ a b tablica z inskrypcją upamiętniającą konsekrację kościoła wewnątrz obiektu
- ↑ Nikolaus Pevsner and Bridget Cherry, London: The Cities of London and Westminster, (The Buildings of England), Harmondsworth: Penguin, 1973, p. 498
- ↑ a b Organizacja Monarchistów Polskich, Najstarsze katolickie kościoły Londynu
- ↑ a b Historic England, ROMAN CATHOLIC CHURCH OF ST PATRICKS
- ↑ St Patrick's Church Newsletter. stpatricksoho.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-22)]. Retrieved 5 June 2011
- ↑ tablice pamiątkowe in situ