Kościół św. Wawrzyńca w Korytnicy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Wawrzyńca
270 z 25.09.1960[1]
kościół parafialny
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Korytnica

Adres

ul. Wyzwolenia

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Wawrzyńca

Wezwanie

św. Wawrzyńca

Wspomnienie liturgiczne

10 sierpnia

Położenie na mapie gminy Korytnica
Mapa konturowa gminy Korytnica, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Wawrzyńca”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Wawrzyńca”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Wawrzyńca”
Położenie na mapie powiatu węgrowskiego
Mapa konturowa powiatu węgrowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Wawrzyńca”
Ziemia52°24′53,1″N 21°50′52,8″E/52,414750 21,848000

Kościół świętego Wawrzyńcarzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii pod tym samym wezwaniem (dekanat Węgrów diecezji drohiczyńskiej)

Historia[edytuj | edytuj kod]

Obecna murowana świątynia została wzniesiona w latach 1875–1880, według projektu architekta Bolesława Pawła Podczaszyńskiego i architekta Bronisława Brodzic-Żochowskiego, dzięki staraniom kanonika kolegiaty kaliskiej księdza Jana Radomyskiego, proboszcza w Korytnicy. Kierownikiem prac budowlanych był majster murarski Paweł Jakobi z Białegostoku.

Kościół został konsekrowany w XVII niedzielę po Zesłaniu Ducha Świętego, czyli w dniu 12 września 1880 roku przez księdza arcybiskupa Wincentego Teofila Chościaka-Popiela, biskupa kujawsko-kaliskiego, brata Wacława Chościaka Popiela z Turny, który pełnił funkcję przewodniczącego komitetu budowy świątyni (od 1876 roku; w 1895 roku została ufundowana przez niego ambona). Członkiem Komitetu Budowy i wielkim dobrodziejem był także znany pisarz i działacz rolny Tymoteusz Łuniewski herbu Łukocz oraz jego małżonka Maria Izabela z Boglewskich – właściciele Korytnicy w latach 1874–1902.

W jubileuszowym roku 1900 została zbudowana wieża razem z kaplicą Matki Bożej Nieustającej Pomocy – kosztem parafian i dzięki staraniom księdza prałata Ignacego Jasińskiego, proboszcza w Korytnicy. Do kolatorów tej świątyni od 1902 roku należał także kolejny właściciel majątku Korytnica Teodor Holder-Egger (1852–1929) i jego małżonka Maria ze Szretterów, posłanka na Sejm RP i znana działaczka Związku Ludowo-Narodowego.

Podczas I wojny światowej na początku sierpnia 1915 roku wycofujące się wojska rosyjskie zabrały z wieży świątyni cztery dzwony. W czasie II wojny światowej w nocy z 10 na 11 sierpnia 1944 roku wieża świątyni została zaminowana i wysadzona w powietrze przez wojska niemieckie, a razem z nią kaplica Matki Bożej. Zostały zniszczone wtedy szyby i dach świątyni. Żołnierze niemieccy dokonali również grabieży w świątyni. Pierwsza odbudowa ze zniszczeń została podjęta przez księdza Teodora Jastrzębskiego, proboszcza w Korytnicy. W 1960 roku ksiądz Jan Kurowski, ówczesny administrator, odbudował wieżę i kaplicę.

W 1990 roku – dzięki staraniom księdza Czesława Mazurka – zostały zainstalowane nowe 25-głosowe organy, które zostały wykonane przez Mariana Nawrota z Wronek[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo mazowieckie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2019-04-26].
  2. Korytnica - Parafia św. Wawrzyńca. Diecezja drohiczyńska. [dostęp 2019-04-26]. (pol.).