Kościół Saint-Julien w Moingt

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Saint-Julien w Moingt
Église Saint-Julien-d'Antioche de Moingt
PA00117522
Ilustracja
Państwo

 Francja

Miejscowość

Moingt, Montbrison

Adres

11bis Place de l'Église

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Wezwanie

Świętej Eugenii

Położenie na mapie Loary
Mapa konturowa Loary, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Saint-Julien w Moingt”
Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół Saint-Julien w Moingt”
Położenie na mapie regionu Owernia-Rodan-Alpy
Mapa konturowa regionu Owernia-Rodan-Alpy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Saint-Julien w Moingt”
Ziemia45°35′34″N 4°04′31″E/45,592778 4,075278

Kościół Saint-Julien w Moingt – wzniesiony w XII wieku. Od 29 grudnia 1949 roku posiada status monument historique, w kategorii classé MH (zabytek o znaczeniu krajowym)[1].

Logo monument historique - 2017

Lokalizacja[edytuj | edytuj kod]

Kościół jest zlokalizowany na terenie dawnej miejscowości Moingt (obecnie część Montbrison), przy 11bis Place de l'Église, w departamencie Loara, w regionie Auvergne-Rhône-Alpes[2][3].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Kościół posiadał półkolistą absydę i prawdopodobnie apsydiolę, nawę, transept ozdobiony kaplicami. Portal drzwiowy pochodzi z XVI wieku, poprzedni zniszczyły w 1572 roku wojska protestanckie barona des Adrets. Dzwonnica jest najstarszą częścią kościoła. Datuje się ją w dolnych partiach na XI wiek, a następnie w górnych na XII wiek. Jest bardzo wysoka w stosunku do całej budowli, a jej prostokątna podstawa pozwala ją zaliczyć do pospolitych w ówczesnych czasach romańskich długich dzwonnic. W kapitelach bliźniaczych okien (częściowo zamurowane podczas naprawy elewacji) znajdują się przeploty, kwiaty i bardzo zerodowane postacie przypisywane stylowi przedromańskiemu[4][5][6].

Absyda kościoła na zewnątrz jest zaokrąglona, ale w środku jest płaska. Wewnątrz podstawa półkolistych arkad górujących nad kaplicą (obecnie zakrystia) jak i jej odpowiednikiem na ścianie północno-wschodniej, jak i gzyms sklepienia wskazuje jak bardzo podniesiono współczesną podłogę kościoła. Pierwotna znajdowała się około jednego metra poniżej obecnego poziomu. Apsidiole zniknęły w XVI wieku na rzecz kaplicy zbudowanej na południe od chóru. Na terenie przykościelnym zlokalizowany był cmentarz[7][8].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Na opuszczonym terenie rzymskiego miasta Aquae Segetae (starożytne galijsko-rzymskie uzdrowisko z kilkoma zabytkami publicznymi m.in. teatrem i termami) powstało Mondonium (obecne Moingt). Wykopaliska archeologiczne przeprowadzone na fundamentach kościoła Saint-Julien odsłoniły pierwszą świątynię z okresu Merowingów (okres między V a VIII wiekiem). Sprawia to, że budowla jest najstarszym lokalnym kościołem. Kościół wspomniany jest w 1096 roku w statucie Forez: Ecclesia Sancti Juliani Antiocensis in vico qui Modonicum dicitur[9].

Pierwotny budynek został przebudowany w stylu karolińskim, by następnie na jego miejscu powstał kościół w stylu romańskim. Z tego okresu zachowała się dzwonnica i absyda, znaczną część kościoła zniszczyły wojska protestanckie barona des Adrets. Rolę kościoła parafialnego przejął kościół św. Jana Chrzciciela (zniszczony w XIX wieku). Po wybudowaniu nowej nawy, naw bocznych kościół Saint-Julien przejął ponownie funkcję parafialnego. Rewolucja francuska zniszczyła wnętrze kościoła. W 1838 roku fatalny stan budynku wymagał poważnych prac remontowych. Obecny stan pochodzi z 1843 roku, wówczas podniesiono podłogę o około jeden metr. Sklepienia z powlekanych i malowanych cegieł zastąpiły drewniane sklepienia nawy głównej i naw bocznych. Nadużywanie cementu ponownie osłabiło ściany. Podczas prac archeologicznych w 1990 roku, ostatecznie rozwiązano problem zawilgocenia i usunięto przegrodę maskującą średniowieczną absydę.

Kościół uznano 29 grudnia 1949 roku za monument historique[10].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Eglise de Moingt [online], www.pop.culture.gouv.fr [dostęp 2023-10-15].
  2. Géoportail [online], www.geoportail.gouv.fr [dostęp 2023-10-14].
  3. 13 Av. Thermale · 13 Av. Thermale, 42600 Montbrison, Francja [online], 13 Av. Thermale · 13 Av. Thermale, 42600 Montbrison, Francja [dostęp 2023-10-14].
  4. Église paroissiale Saint-Julien - Inventaire Général du Patrimoine Culturel [online], patrimoine.auvergnerhonealpes.fr [dostęp 2023-10-15].
  5. PSS / Église Saint-Julien-d’Antioche (Montbrison, France) [online], www.pss-archi.eu [dostęp 2023-10-15].
  6. Auguste Bernard, De la construction de l'Eglise Notre-Dame de Montbrison, Paryż 1848, s. 22.
  7. Tommy Vicard, Montbrison – Moingt, église Saint-Julien, restauration de la nef, „ADLFI. Archéologie de la France - Informations. une revue Gallia”, 1 listopada 2017, ISSN 2114-0502 [dostęp 2023-10-15] (fr.).
  8. Archéologie du bâti en Auvergne Rhône-Alpes: L’esquisse d’un corpus
  9. Église paroissiale Saint-Julien - Inventaire Général du Patrimoine Culturel [online], patrimoine.auvergnerhonealpes.fr [dostęp 2023-10-15].
  10. Chapelle Sainte-Eugénie, à Moingt [online], www.pop.culture.gouv.fr [dostęp 2023-10-14].