Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Marwicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Marwicach
A-941 z 22.12.1965
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Miejscowość

Marwice

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Wezwanie

Wniebowzięcie NMP

Położenie na mapie gminy Widuchowa
Mapa konturowa gminy Widuchowa, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Marwicach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Marwicach”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Marwicach”
Położenie na mapie powiatu gryfińskiego
Mapa konturowa powiatu gryfińskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Marwicach”
Ziemia53°10′09,4296″N 14°24′55,6128″E/53,169286 14,415448

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Marwicach – zabytkowy, katolicki kościół filialny, znajdujący się we wsi Marwice (powiat gryfiński). Należy do parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Widuchowej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Obiekt zbudowano dla lokalnej społeczności protestanckiej w latach 1828-1834. Kościół katolicki przejął świątynię w 1946[1].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Salowy kościół z muru pruskiego[2] wzniesiono w konstrukcji słupowo-ramowej (jest jednym z najmłodszych i największych kościołów na Pomorzu Zachodnim zbudowanym w tej konstrukcji[2]). Jest orientowany. Nie ma wyodrębnionego prezbiterium. Wieża jest osadzona na nawie. Wieńczy ją dach namiotowy. Dzwon pochodzi z 1834. Wejście znajduje się zarówno od frontu, jak i z boku nawy. Nawa kryta jest dachem jednokalenicowym (dachówka ceramiczna). Kościół jest ogrodzony murem z kamienia polnego[1].

Wnętrze[edytuj | edytuj kod]

Strop nad nawą jest belkowy. Wewnątrz znajdują się: empora i ołtarz ambonowy w stylu neogotyckim pochodzący z 1834[1].

Otoczenie[edytuj | edytuj kod]

Na placu przykościelnym stoi kapliczka, która wtórnie wykorzystuje dawny pomnik poległych w I wojnie światowej[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]