Kobusz
Kobusz – miejsce po dawnej osadzie w Puszczy Noteckiej, około 5 km na południe od Piłki, w gminie Wronki.
Osadę założono w 1738, jako olęderską. Największy rozkwit przeżywała w 2. połowie XIX wieku, kiedy to zamieszkiwało tu około 150 osób. Do 1976 uległa całkowitemu wyludnieniu, a w latach 70. XX wieku istniał tu jeszcze jeden budynek, będący samoobsługowym schroniskiem turystycznym utrzymywanym przez Radę Uczelnianą Zrzeszenia Studentów Polskich z Politechniki Poznańskiej[1]. Istnienie tej placówki było powodem wyznakowania kilku szlaków turystycznych, które do dziś posiadają tu duży węzeł (m.in. do Sierakowa, Miałów i Wielenia)[2].
Na południe od dawnej osady znajduje się pas wydm, które zwano Kobusimi lub Psimi Wzgórzami. Mieszkańców Kobusza, a także pobliskich, nieistniejących wsi (Arsenowa i Gogolic) nazywano do około I wojny światowej Psińcami[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Paweł Anders, Znakowane szlaki piesze województwa poznańskiego (3). Część południowo-zachodnia, WOIT, Poznań, 1978, s.4
- ↑ a b Paweł Anders, Władysław Kusiak, Puszcza Notecka, Oficyna Wydawnicza G&P, Poznań, 2011, s.145, ISBN 978-83-7272-242-3
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Kobusz, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 208.