Kodeks Uty
Kodeks Uty – iluminowany łaciński ewangeliarz z początku XI wieku, znajdujący się w zbiorach Bayerische Staatsbibliothek w Monachium (sygnatura Clm 13601)[1].
Księga została wykonana około 1025 roku dla Uty, ksieni klasztoru Niedermünster w Ratyzbonie. Manuskrypt był przechowywany w Ratyzbonie do 1811 roku, kiedy po sekularyzacji dóbr kościelnych trafił do Bayerische Staatsbibliothek. Spisana na pergaminie księga ma wymiary 382×274 mm i liczy 119 kart. Umieszczona została w bogatej złotej oprawie, wysadzanej kamieniami szlachetnymi, na której przedstawiono tronującego Chrystusa z księgą w ręce i dłonią wzniesioną do błogosławieństwa. Obok głowy i stóp Chrystusa osadzone są parzyście plakietki z wizerunkami ewangelistów. Manuskrypt zdobi 8 całostronicowych miniatur. 4 miniatury umieszczone na początku księgi przedstawiają kolejno Rękę Boga, Utę z Najświętszą Marią Panną, ukrzyżowanego Chrystusa oraz patrona klasztoru Niedermünster św. Erharda; pozostałe 4 to portrety czterech ewangelistów. W warstwie kolorystycznej miniatur przeważa barwa złota[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Uta-Evangelistar. bsb-muenchen.de. [dostęp 2014-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-02)]. (niem.).
- ↑ The Grove Encyclopedia of Medieval Art and Architecture. edited by Colum Hourihane. T. 6. Oxford: Oxford University Press, 2012, s. 206-207. ISBN 978-0-19-539536-5.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Aussen-Ansichten. Bucheinbände aus 1000 Jahren. Ausstellung und Katalogredaktion Bettina Wagner. Wiesbaden: Otto Harrasowitz Verlag, 2006. ISBN 3-447-05434-4.