Kolej obwodowa w Krakowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Linia
Kolej obwodowa w Krakowie
Mapa przebiegu linii kolejowej
Dane podstawowe
Zdjęcie LK
Most kolejowy na małej obwodnicy
Historia
Lata budowy

1886-1887

Rok otwarcia

18 stycznia 1888

Rok likwidacji

1 stycznia 1911

Most kolejowy na dużej obwodnicy

Kolej obwodowa w Krakowie – linie kolejowe zbudowane w celu omijania centrum miasta przez pociągi towarowe i transporty wojskowe, służące czasami do rozprowadzania ruchu pasażerskiego.

Obecnie terminem tym można określić dwie obwodnice kolejowe znajdujące się w Krakowie:

Obwodnice historyczne[edytuj | edytuj kod]

Nasyp kolei obwodowej zobrazowany przez Stanisława Wyspiańskiego – tory widoczne są w prawym dolnym rogu.

W latach 18861887 zbudowano ośmiokilometrową linię obwodową (zwaną cyrkumwalacyjną) w miejscu dzisiejszych Alei Trzech Wieszczów, przekraczającą Wisłę w miejscu dzisiejszego Mostu Dębnickiego. Łączyła ona Łobzów z Płaszowem i Bonarką. Powstała wzdłuż wału ziemnego z szeregiem bastionów Twierdzy Kraków flankowanego fosą z drogami wewnątrz i na zewnątrz. Wał wykorzystano jako nasyp, po którym przeprowadzono torowisko. Linia została otwarta 18 stycznia 1888. Przy linii wybudowano tylko jedną stację – Kraków Zwierzyniec oraz ładownię w okolicach miejsca przecięcia biegu kolei z dzisiejszym korytem rzeki Wilgi[1]. Do ładowni tej dochodził tor wąski z okolic Ludwinowa. Linię zlikwidowano 1 stycznia 1911. Most przebudowano na drogowy, a na zniwelowanym terenie znalazła miejsce reprezentacyjna arteria drogowa. Nasyp kolei obwodowej miejskiej utrwalił w roku 1904/1905 Stanisław Wyspiański w cyklu pasteli znanym jako Widok z pracowni artysty na Kopiec Kościuszki, obecnie znajdującym się w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie i Muzeum Narodowego w Warszawie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mapy wojskowe Krakowa z 1904r., 1908r. i 1909r. Przykład: Baza Kolejowa Dostęp:2019-09-25.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Encyklopedia Krakowa, Antoni Henryk Stachowski (red.), Elżbieta Adamczyk, Warszawa: PWN, 2000, ISBN 83-01-13325-2, OCLC 830213257.