Komarniki (Ukraina)
Wygląd
Na mapach: 48°59′20″N 23°02′31″E/48,988889 23,041944
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Obwód | |||
Rejon | |||
Powierzchnia |
2,2 km² | ||
Wysokość |
677 m n.p.m. | ||
Populacja • liczba ludności • gęstość |
| ||
Nr kierunkowy |
+ 380 3269 | ||
Kod pocztowy |
82550 | ||
Tablice rejestracyjne |
BC (od 2004)/ HC (od 2013) | ||
Położenie na mapie obwodu lwowskiego | |||
Położenie na mapie Ukrainy | |||
48°59′20″N 23°02′31″E/48,988889 23,041944 |
Komarniki (ukr. Комарники) – wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie turczańskim nad Stryjem. Liczy około 1073 mieszkańców. Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z 1493 r.
Wieś prawa wołoskiego, położona była w drugiej połowie XV wieku w ziemi przemyskiej województwa ruskiego[1].
W 1921 r. wieś liczyła około 2474 mieszkańców. Przed II wojną światową w granicach Polski, wchodziła w skład powiatu turczańskiego.
W latach 1943-1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali we wsi 14 Polaków, grabiąc i paląc ich gospodarstwa[2].
W jej skład wchodziły przysiółki, z których część jest obecnie samodzielnymi wsiami – Bukowinka, Zakiczera i Zworzec.
Ważniejsze obiekty[edytuj | edytuj kod]
- Cerkiew św. Mikołaja w Komarnikach z 1815 r., pierwotnie greckokatolicka obecnie prawosławna.
Związani z Komarnikami[edytuj | edytuj kod]
- Władysław Ossowski – kurier, zatrzymany w Komarnikach
- Stefan Mikołajewicz Popiel – romanista, prawnik, szachista
- Salomon Szczesnyj – publicysta
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Grzegorz Jawor, Osady prawa wołoskiego i ich mieszkańcy na Rusi Czerwonej w późnym średniowieczu, Lublin 2000, s. 212, 223.
- ↑ Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 1112, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897 .
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Mapa WIG Pikuj Pas 53 Słup 36 Warszawa 1937
- Księga adresowa Polski (wraz z W.M. Gdańskiem) dla handlu, przemysłu, rzemiosł i rolnictwa Towarzystwo Reklamy Międzynarodowej Warszawa 1928 s. 1528
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Komarniki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 299 .
- zdjęcia cerkwi w Komarnikach na stronie Klubu Karpackiego
- Łazek, część Komarnik, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 618 .