Komendant Paryża
| Rodzaj | |
|---|---|
| Muzyka | |
| Libretto | |
| Liczba aktów |
3[2] |
| Prapremiera | |
| Premiera polska |
27 marca 1960 |
Komendant Paryża – opera Witolda Rudzińskiego, w trzech aktach (6 obrazach), z librettem Tadeusza Marka. Jej prapremiera miała miejsce w Poznaniu 27 marca 1960 roku[3]. Jedna z najbardziej reprezentacyjnych oper (obok m.in. "Janka Muzykanta" tego samego kompozytora) polskiego socrealizmu w muzyce[4].
Osoby[edytuj | edytuj kod]
- generał Dąbrowski – baryton
- stary komunard – bas
- Marianna – sopran
- Ludwik – tenor
- stary komunard – bas
- żołnierz Gwardii Narodowej – bas
- Polak – tenor
- garibaldczyk – tenor
- komunardka – mezzosopran
- Veysset – tenor
- Durand – bas
- Marceau – baryton
- Lhuillier – tenor
- Brisson – tenor
- minister Thiers – tenor
- minister Piccard – baryton
- sekretarz – tenor
- Rożałowski – baryton
- Roullot – tenor
- Pelagia Dąbrowska – mezzosopran
- komunardzi, wersalczycy
Treść[edytuj | edytuj kod]
Akcja rozgrywa się w Paryżu w 1871 roku. Libretto opery osnute zostało na tle bohaterskich walk Komuny Paryskiej i jednego z jej głównych przywódców – generała Jarosława Dąbrowskiego, poległego na powstańczej barykadzie[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Józef Kański: Przewodnik operowy. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1973, s. 636.
- ↑ a b c d e Józef Kański: Przewodnik operowy. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1973, s. 634.
- ↑ a b Józef Kański: Przewodnik operowy. Wyd. XI. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2014, s. 607-608. ISBN 978-83-224-0962-6.
- ↑ Por.: Piotr Urbański, Odprawa posłów greckich Witolda Rudzińskiego, czyli tragedia „poprawiona”. W: Miraże identyfikacji. Libretto w operze XX i XXI wieku. Red. Alina Borkowska-Rychlewska, Elżbieta Nowicka. Wyd. PTPN: Poznań 2015, 15 a., s. 57–72.