Komin w Dupnicy
50°25′55″N 19°36′46″E/50,431944 19,612778 Skała Dupnica z kominem | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel |
prywatny |
| Deniwelacja |
10 |
| Wysokość otworów |
410 m n.p.m. |
| Ekspozycja otworów |
ku NE, E |
| Kod |
J.Cz.IV-03.58 |
Położenie na mapie gminy Ogrodzieniec  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu zawierciańskiego  | |
| 50°25′55″N 19°36′46″E/50,431944 19,612778
| |
| Strona internetowa | |
Komin w Dupnicy, Schronisko w Ryczowie VII – schronisko w skałach Dupnicy we wsi Ryczów w województwie śląskim, powiecie zawierciańskim, w gminie Ogrodzieniec[1]. Pod względem geograficznym jest to obszar Wyżyny Mirowsko-Olsztyńskiej, będącej częścią Wyżyny Częstochowskiej w obrębie Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej[2].
Opis obiektu[edytuj | edytuj kod]
Znajduje się w najbardziej na północ wysuniętej skale wzniesienia Dupnica. Jest to wysoki na 10 m wybitny komin. Jego północna ściana uległa zniszczeniu w wyniku denudacji, wskutek czego komin obecnie jest odkryty. Powstał na szczelinie w wyniku procesów krasowych. Znajduje się w nim kilka progów, a w górnej części komina na jego ścianach są kotły wirowe. Posiada jeden boczny otwór o wschodniej ekspozycji. Brak nacieków. Na dnie komina występuje próchnica[1].
Schronisko zostało wytworzone w wapieniach skalistych z jury późnej. Jego wnętrze jest widne, miejscami rozwijają się w nim trawy, glony i siewki drzew[1].
W 1993 roku sporządzono plan i opis obiektu dla Zarządu Zespołu Jurajskich Parków Krajobrazowych woj. katowickiego. W dokumentacji tej ma nazwę Schronisko w Ryczowie VII. We wrześniu 1993 r. A. Polonius i S. Kornaś zmierzyli komin. W 1994 r. Adam Polonius opisał schronisko i sporządził jego plan, nadając mu nazwę Komin w Dupnicy[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Adam Polonius: Komin w Dupnicy. [w:] Jaskinie Polski [on-line]. Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy. [dostęp 2019-12-06].
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa, Wyd. Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2