Komnenodukasi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Komnenodukasi – bizantyńska dynastia, boczna gałąź Angelosów panująca w Epirze, Tesalii i Tesalonice w latach 1204-1318.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Po upadku Konstantynopola w 1204 Angelosowie utrzymali władzę w Epirze. Przybrali wtedy nazwisko Angelos Komnen Dukas (zwani Komenodukasami). Mając ambicje cesarskie rozciągnęli władzę na Tesalonikę. 9 marca 1230 roku Teodor Angelos Dukas Komnen został pokonany przez Bułgarów w bitwie pod Kłokotnicą. Oznaczało to kres ekspansywnej polityki Angelosów na ziemiach greckich. Tesalonika została w 1246 włączona do Cesarstwa Nicei. Komnenodukasi utrzymali władzę w Epirze i Tesalii do 1318 roku, kiedy wymarli.

Władcy z dynastii Komnenodukasów[edytuj | edytuj kod]

Epir[edytuj | edytuj kod]

Tesalonika[edytuj | edytuj kod]

Tesalia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]