Konfederacja Nowego Romantyzmu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Konfederacja Nowego Romantyzmu – polska grupa literacka działająca w Warszawie od 1973 r.

Potrzebę zrzeszenia grup literackich (i literatów niezrzeszonych) uznających tradycję romantyzmu polskiego za podstawę programową środowiska literackiego głosił Bohdan Urbankowski w ramach warszawskiego „Forum Poetów Hybrydy” od 1970, a nieoficjalnie już wcześniej, będąc zwolennikiem tej tradycji od wczesnej młodości[1]. Teksty programowe grupy opublikowano w 1971 (B. Urbankowski „O nowy Romantyzm”, „Radar” 1971, nr 2[2], oraz Jerzy Tomaszkiewicz „Romantyzm – szansa pokolenia”, „Poezja 1971 nr 12). Faktyczne jej powołanie nastąpiło 19 maja 1973 w Warszawie na spotkaniu przedstawicieli kilku grup literackich młodego pokolenia twórców.

W 1974 ogłoszono tekst „Romantyzm dla przyszłości” („Merkuriusz”, luty 1974).

Grupa organizowała wieczory poetyckie w klubie „Hybrydy”, skąd w 1975 została usunięta z przyczyn politycznych. Następnie przez pewien czas kontynuowano spotkania w klubie „Sigma” na UW, a po usunięciu stamtąd, w mieszkaniach prywatnych.

Jakkolwiek warunki polityczne uniemożliwiły jej jawne funkcjonowania, grupa nie ogłosiła swojego rozwiązania, kontynuując swoje istnienie jako nieformalne środowisko literackie. W 1980 r. podczas Warszawskich Konfrontacji Poetyckich odbył się jubileuszowy wieczór grupy[3]. Liderzy grupy w swojej późniejszej twórczości podtrzymywali głoszone przez nią założenia[4][5].

Członkami KNR (oprócz jej lidera B. Urbankowskiego) byli m.in.: Urszula Ambroziewicz, Krzysztof Barański, Marta Berowska[6], Marek Grala, Janina Janikowska, Janusz Jaśniak, Andrzej Kaliszewski, Barbara Kmicic-Hajdusiewicz, Edward Kostek, Janusz Kostynowicz, Zbigniew Mikołejko, Tadeusz Mocarski, Aleksander Nawrocki, Tadeusz Andrzej Olszański, Jerzy Plutowicz, Krzysztof Maria Sieniawski, Jerzy Tomaszkiewicz, Barbara Zając.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Andrzej Kliś, Remigiusz Okraska, Obok PRL-u. Klub Artystów-Anarchistów, w "Inny Świat" nr 26, (1/2008) [wywiad z B. Urbankowskim], „"Inny Świat"”, 2008.
  2. Ten główny tekst ideowy grupy został przedrukowany w "Przeszłość przyszłości. Antologia Konfederacji Nowego Romantyzmu", Warszawa 1995
  3. Głębicka Ewa „Grupy literackie w Polsce 1945-1980”, Warszawa 1993
  4. Urbankowski B. "Myśl romantyczna" Warszawa 1979
  5. Tomaszkiewicz Jerzy, Sztandar pod szafą : szkice i polemiki, 1999.
  6. Berowska Marta, O poetyckiej drużynie Nowego Romantyzmu, w: "Biuletyn Literacki. (wybór tekstów)", Warszawa: Oddział Warszawski Związku Literatów Polskich, 2000, ISBN 83-90-30-40-8-2.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Głębicka Ewa: Grupy literackie w Polsce 1945-1980, Warszawa 1993
  • Przeszłość przyszłości. Antologia Konfederacji Nowego Romantyzmu, red. B. Urbankowski, Warszawa 1995
  • Urbankowski Bohdan: Myśl romantyczna Warszawa 1979