Koniuchy (obwód wołyński)
Na mapach: 50°38′14″N 24°41′42″E/50,637222 24,695000
.jpg) Dwór w Koniuchach podczas I wojny światowej[1] | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Populacja (2001) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
45550 |
Położenie na mapie obwodu wołyńskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
| 50°38′14″N 24°41′42″E/50,637222 24,695000 | |
Koniuchy – wieś na Ukrainie, w obwodzie wołyńskim, w rejonie łokackim. W 2001 roku liczyła 779 mieszkańców[2].
Zamek, pałac[edytuj | edytuj kod]
- Pałac w Koniuchach - według legendy we wsi znajdował się zamek obronny zbudowany z drewna modrzewiowego przez Stefana Czarnieckiego (1599-1665) herbu Łodzia, który został zniszczony w XVIII w. W 1722 r. Michał Potocki, od 1726 r. gubernator Wołynia, wybudował kolejny zamek w stylu barokowym, który był otoczony ziemnymi wałami o wysokości 50 m. Wokół zamku znajdowały cztery bastiony. Forteca była również chroniona przez głębokie fosy wypełnione wodą. Pod zamkiem znajdowały się duże lochy, w którym można było ukryć się przed wrogami. Pod koniec XVIII w. Antoni Rudziński (1754-1821) herbu Prus III, syn Eustachii Elżbiety Potockiej herbu Pilawa (1720-1781)[3], na miejscu zrujnowanego zamku zbudował parterowy klasyczny pałac, kryty dachem dwuspadowym, z piętrowym portykiem od frontu z czterema kolumnami podtrzymującymi fronton, z lukarnami na bocznych skrzydłach. Pałac posiadał imponujące wyposażenie, m.in. kolekcję naczyń z porcelany z cenną zastawą chińską dla 60 osób. Ciekawym meblem z pałacowego wyposażenia była stara kołyska, przypominająca ogromne jajko. W pałacu znajdowały się biura, sypialnie, pokoje, w których często przyjmowano gości. Wszystkie pokoje były wygodne i stylowo umeblowane. Dom był używany przez cały rok, ponieważ w pokojach znajdowały się klasyczne kominki. Pałac otaczał duży park z alejkami, w którym rosło wiele drzew ozdobnych, w tym: grab, lipa, świerk, topola i kwiatów. Najciekawszym elementem architektury była brama, ocalała po drugim zamku. Jej wysokość wynosiła około 10 m (1939 r.). Na bramie znajdowała się marmurowa płyta z łacińskim napisem. Pałac spłonął w 1918 r.[1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
Koniuchy, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 115.