Konstanty Manowarda

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Konstanty Manowarda
Konstantin Manowarda Edler von Jana
major artylerii major artylerii
Data i miejsce urodzenia

13 marca 1886
Lwów

Data śmierci

1950

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier,
Wojsko Polskie

Jednostki

21 Pułk Artylerii Polowej,
DOK X

Stanowiska

komendant kadry baterii zapasowej
dowódca dywizjonu pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Krzyż Wojskowy Karola Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913

Konstanty Manowarda de Jana[1] (ur. 12 czerwca 1888 we Lwowie, zm. 1950 w Middlesex) – major artylerii Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 12 czerwca 1888 we Lwowie[2]. Służył w c. i k. armii. W styczniu 1909 jako rezerwowy podoficer został mianowany rezerwowym kadetem w pułku armat polowych nr 32[3]. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 1 listopada 1917 w korpusie oficerów artylerii. Jego oddziałem macierzystym był pułk artylerii polowej nr 130[4].

Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości dekretem Naczelnego Wodza Wojsk Polskich z 18 marca 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego jako oficer byłej armii austro-węgierskiej z zatwierdzeniem stopnia kapitana ze starszeństwem z dniem 1 listopada 1917 oraz otrzymał przydział do Dowództwa Artylerii WP z dnia 1 listopada 1918[5][6]. Został awansowany do stopnia do stopnia majora artylerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[7][8][9]. W latach 20. był przydzielony do 21 pułku artylerii polowej w Krakowie, w którym w 1923 był komendantem kadry baterii zapasowej[10]. 15 sierpnia 1924 został przesunięty na stanowisko dowódcy I dywizjonu[11][12]. W styczniu 1927 został przesunięty ze stanowiska dowódcy I dywizjonu w Białej-Bielsku na stanowisko dowódcy III dywizjonu w Oświęcimiu[13]. W 1928, pozostając z przydziałem do macierzystego pułku, służył w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr X w Przemyślu[14]. W 1934 jako major artylerii przeniesiony w stan spoczynku był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr X jako oficer przewidziany do użycia w czasie wojny i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Przemyśl[15].

Zmarł w 1950 w Middlesex[16].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W Rocznikach Oficerskich 1923, 1924, 1928 oraz w Roczniku Oficerskim Rezerw 1934 imię wskazano jako Konstantyn.
  2. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2020-12-09]..
  3. ↑ Awans styczniowy w c. i k. armii. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 11 z 16 stycznia 1909. 
  4. ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 1040, 1226.
  5. ↑ I. Dział personalny. Dekrety Naczelnego Wodza Wojsk Polskich. 1174 i 1190. „Dziennik Rozkazów Wojskowych”, s. 899, 907, Nr 37 z 3 kwietnia 1919. 
  6. ↑ Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne, do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Warszawa: 1922, s. 71.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 815.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 738.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 451.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 755.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 80 z 20 sierpnia 1924 roku, s. 458.
  12. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 676.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 22 stycznia 1927 roku, s. 14.
  14. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 431.
  15. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 342, 1044.
  16. ↑ Konstanty Manowarda. ancestry.co.uk. [dostęp 2017-03-07]. (ang.).
  17. ↑ a b c Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 1226.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Konstanty_Manowarda&oldid=71894535”