Kopiec Kraka II
 Widok Kopca Krakusa II od strony wschodniej, wczesną wiosną. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Typ obiektu | |
| Całkowita wysokość |
11 m |
Położenie na mapie gminy Gdów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu wielickiego  | |
| 49°57′01,6″N 20°14′39,4″E/49,950444 20,244278 | |
Kopiec Krakusa II zwany także Kopcem Kraka II lub Kopcem Kraka Młodszego – kopiec owalny o wysokości ok. 11 m, znajdujący się na przedpolu wschodniej części Pogórza Wielickiego na zboczu wzgórza w miejscowości Krakuszowice[1] położonej 6 km na północny wschód od Gdowa.
Pochodzenie kopca jest nieznane. Przypuszcza się, że powstał on w okresie wczesnego średniowiecza. Legenda zapisana przez Wincentego Kadłubka głosi, że król Krak miał dwóch synów. Zaraz po zabiciu smoka młodszy napadł i zgładził starszego brata, ojcu zaś przekazał, że była to wina potwora. Wkrótce jednak oszustwo wyszło na jaw i młodszy z braci został skazany na wieczne wygnanie. Jan Długosz podobnie przytacza opowieść jak to młodszy z braci w dogodnym czasie zamordował starszego brata, a okryte ranami ciało zakopał w piasku.
August Bielowski zwiedzając okolice w 1844 opisał kopiec jako „ogromną mogiłę sypaną i okopaną głębokim rowem”. Przypuszczał, że była ona miejscem dawnych pogańskich zwyczajów składania ofiar bóstwom. W 1905 roku właściciel okolicznych ziem nakazał rozkopać kopiec celem poszukiwania skarbów i wyjaśnienia pochodzenia kopca. Na jego polecenie wykonano potężny wkop widoczny od strony zachodniej, który nie wniósł do dziejów kopca żadnej istotnej informacji, a same „badania” i poszukiwanie zakopanych skarbów doprowadziły do znacznego widocznego do dziś zniszczenia ziemnej budowli. Od strony wschodniej rów pozostaje niewidoczny. Andrzej Żaki nazwał kopiec Kraka II wraz z Kopcem Krakusa oraz obiektami w Sandomierzu i Przemyślu typem krakuszowickim. Kopce te są przeciwieństwem znacznie częściej spotykanych cmentarzysk będących skupiskami małych, niewielkich kurhanów[potrzebny przypis]. Kazimierz Sosnowski w 1947 pisał, że kopiec był bardzo popularnym celem wycieczek, a ze szczytu kopca rozciąga się panorama Pogórza Wielickiego[2].
Sylwetkę w miesiącach letnich maskują porastające go drzewa[1]. Położony jest on wśród pól uprawnych, nie prowadzi do niego żaden szlak spacerowy bądź turystyczny[potrzebny przypis].
Prof. Władysław Góral nie wyklucza hipotezy, że Kopiec w Krakuszowicach, wraz z kopcami krakowskimi (Krakusa i Wandy) i Wzgórzem Wawelskim, mógł być celtyckim systemem wskaźników astronomicznych[1].
Widoki kopca[edytuj | edytuj kod]
-
Kopiec latem, widok z zachodu -
Kopiec wczesną wiosną, widok z zachodu
Widoki z kopca[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Katarzyna Kobylarczyk: Tajemnice krakowskich kopców. [dostęp 2014-06-01].
- ↑ Kazimierz Sosnowski: Ziemia krakowska. 1947-1948.