Koprowa Przełęcz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Koprowa Przełęcz
Ilustracja
Wyżnia Koprowa Przełęcz i Koprowy Wierch. Widok z Doliny Hińczowej
Państwo

 Słowacja

Wysokość

2094 m n.p.m.

Pasmo

Karpaty, Tatry Wysokie

Sąsiednie szczyty

Koprowe Ramię, Mała Koprowa Turnia

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, na dole znajduje się punkt z opisem „Koprowa Przełęcz”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Koprowa Przełęcz”
Ziemia49°10′24,4″N 20°03′04,6″E/49,173444 20,051278

Koprowa Przełęcz (słow. Kôprovské sedlo) – przełęcz w bocznej grani słowackich Tatr Wysokich, łączącej Koprowy Wierch (Kôprovský štít, 2366 m n.p.m.) z Hlińską Turnią (Hlinská veža, 2341 m).

Nazwa używana jest dla całego obniżenia pomiędzy tymi szczytami, w którym wyróżniają się (w kolejności od Koprowego Wierchu):

Najstarsze informacje dotyczące przejścia przez Koprową Przełęcz pochodzą z sierpnia 1861 roku (wycieczka, w której uczestniczyli: Józef Stolarczyk, Edward Homolacs, Stanisław Homolacs, Władysław Koziebrodzki, Ernest Schauer, Stanisław Wodzicki, Samek, Krzeptowscy, Maciej Sieczka, Jędrzej Wala starszy). Nie wiadomo tylko, w którym miejscu została przekroczona grań (przez Wyżnią czy Niżnią Koprową Przełęcz)[2].

Nazwa Koprowej Przełęczy oraz pobliskich szczytów wywodzi się od położonej poniżej grani Doliny Koprowej. Ostatnio przyjęto Wyżnią Koprową Przełęcz określać po prostu nazwą Koprowej Przełęczy.

Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

Szlak niebieski – niebieski szlak od schroniska przy Popradzkim Stawie przez Dolinę Mięguszowiecką i Hińczową, Wyżnią Koprową Przełęcz, Dolinę Hlińską i Dolinę Koprową do parkingu Trzy Źródła (Tri studničky) przy Tatrzańskiej Drodze Młodości w miejscowości Podbańska.
  • Czas przejścia od Schroniska przy Popradzkim Stawie na Koprową Przełęcz: 2:15 h, ↓ 1:40 h
  • Czas przejścia z Koprowej Przełęczy do Trzech Źródeł: 4:30 h, ↑ 5:15 h
Szlak czerwony – czerwony szlak z przełęczy na Koprowy Wierch. Czas przejścia: 30 min, ↓ 20 min[3]
Niżnia Koprowa Przełęcz. Widok z Koprowego Szczytu

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania.
  2. Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część V. Cubrynka – Skrajna Baszta. Warszawa: Sport i Turystyka, 1954.
  3. Tomasz Nodzyński, Marta Cobel-Tokarska: Tatry Wysokie i Bielskie: polskie i słowackie. Warszawa: ExpressMap, 2007. ISBN 978-83-60120-88-0.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.


Koprowe Przełęcze i panorama 360° z Wyżnej Koprowej Przełęczy
Koprowe Przełęcze i panorama 360° z Wyżnej Koprowej Przełęczy