Krajowa Rada Prokuratury

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krajowa Rada Prokuratury
Data utworzenia

2010

Data likwidacji

2016

Przewodniczący

Marek Staszak

Adres
ul. Barska 28/30, 02-315 Warszawa
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Krajowa Rada Prokuratury”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Krajowa Rada Prokuratury”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Krajowa Rada Prokuratury”
Ziemia52°13′08,80″N 20°58′37,04″E/52,219111 20,976956

Krajowa Rada Prokuratury (KRP) – nieistniejący organ państwowy posiadający kompetencje władcze w zakresie powoływania i odwoływania prokuratorów prokuratury w Polsce oraz stojący na straży ich niezależności, utworzony z dniem 31 marca 2010 r wskutek wejścia w życie reformy polegającej na rozdzieleniu organów: ministra sprawiedliwości i Prokuratora Generalnego, a zlikwidowany z dniem 28 stycznia 2016 r. ustawą Prawo o prokuraturze odwracającą tę reformę.

Zasadniczym celem reformy było zwiększenie stopnia autonomii i niezależności prokuratorów, poprzez wyłączenie prokuratury z administracji rządowej oraz równoczesne powierzenie KRP kompetencji kontrolnych nad działalnością niezależnego Prokuratora Generalnego stojącego odtąd na czele prokuratury. KRP była w swojej konstrukcji wzorowana na Krajowej Radzie Sądownictwa (KRS) i spełniała wobec prokuratorów zadania zbliżone do tych, jakie KRS wypełnia względem sędziów, natomiast w przeciwieństwie do tej ostatniej nie była organem konstytucyjnym, lecz umocowanym w ustawie o prokuraturze.

Kompetencje[edytuj | edytuj kod]

Do zadań i kompetencji Krajowej Rady Prokuratury należało:

  • stanie na straży niezależności prokuratorów
  • opiniowanie projektów aktów normatywnych (ustaw, rozporządzeń) dotyczących prokuratury
  • zapoznawanie się z informacjami prokuratura generalnego o pracy prokuratury i opiniowanie ich
  • składanie wniosku do prezydenta RP o odwołanie prokuratora generalnego (w przypadkach określonych w ustawie)
  • opiniowanie wniosku o odwołanie prokuratora generalnego z inicjatywy premiera
  • stawianie prokuratora generalnego w stan oskarżenia przed sądem dyscyplinarnym
  • rozpatrywanie sprawozdań rzecznika dyscyplinarnego przy prokuratorze generalnym
  • ocena kandydatur na stanowiska w prokuraturze i przedstawianie prokuratorowi generalnemu opinii w tym zakresie
  • rozpatrywanie wniosków prokuratora generalnego o odwołanie prokuratora apelacyjnego, okręgowego, rejonowego lub ich zastępców przed upływem kadencji
  • opiniowanie wniosków prokuratorów o pozostanie w stanie czynnym pomimo osiągnięcia wieku emerytalnego (65 lat)
  • opiniowanie wniosków prokuratorów w stanie spoczynku o powrót do czynnej pracy
  • opiniowanie zasad oceny asesorów prokuratorskich
  • zajmowanie stanowiska we wszelkich sprawach dotyczących prokuratury, o których zaopiniowanie zwróci się prezydent RP, inne organy władzy publicznej lub kolegialne organy prokuratury
  • uchwalanie zasad etyki prokuratorskiej i nadzorowanie ich przestrzegania
  • opiniowanie projektów zarządzeń i wytycznych, które zamierza wydać prokurator generalny
  • wydawanie opinii na temat stanu kadr prokuratury i kwestii szkolenia prokuratorów oraz asesorów i aplikantów prokuratorskich
  • opiniowanie okresowych ocen realizacji zadań prokuratury
  • opiniowanie kandydatów na dyrektora Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury (KSSP)
  • powoływanie trzech członków Rady Programowej KSSP
  • ustalanie liczebności prokuratorskich sądów dyscyplinarnych.

Skład[edytuj | edytuj kod]

Sposób wyłaniania[edytuj | edytuj kod]

Wybory do Krajowej Rady Prokuratury w Senacie RP (2011)

Członków KRP powoływały:

  1. zgromadzenia prokuratorów prokuratur apelacyjnych – 11 członków (po jednym z każdej apelacji)
  2. zebranie prokuratorów Naczelnej Prokuratury Wojskowej – 1 członek
  3. zebranie prokuratorów Instytutu Pamięci Narodowej – 1 członek
  4. zebranie prokuratorów Prokuratury Generalnej – 3 członków
  5. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej – 4 członków
  6. Senat Rzeczypospolitej Polskiej – 2 członków
  7. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej – 1 członek.

Ponadto w KRP z urzędu zasiadali:

  • prokurator generalny RP
  • minister sprawiedliwości RP.

Członkowie wybrani z grona prokuratorów pełnili swój urząd przez czteroletnią kadencję, z możliwością jednej reelekcji. Posłowie i senatorowie byli wybierani na cały okres trwania swojej kadencji parlamentarnej. Prezydent RP mógł w dowolnej chwili zmienić reprezentującą go w KRP osobę.

Przewodniczący[edytuj | edytuj kod]

Zniesienie[edytuj | edytuj kod]

Organ zniesiono w ramach reformy prokuratury w 2016 r.

Powołane w tym samym czasie ciało o podobnej nazwie – Krajowa Rada Prokuratorów przy Prokuratorze Generalnym - ma zupełnie inny status i kompetencje, tj. stanowi samorząd zawodu służby publicznej prokuratorów, pozbawiony kompetencji władczych i wykonujący zadania jedynie środowiskowo-opiniodawcze.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]