Krajowa Szkoła Koronkarska w Bobowej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Krajowa Szkoła Koronkarska w Bobowej – szkoła działająca w latach 1899–1912 w Bobowej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pod koniec XIX wieku na terenie Galicji działo kilka szkół zajmujących się rękodziełem. Między innymi: działająca od 1883 roku szkoła koronkarska w Zakopanem, Szkoła koronkarska w Starym Sączu (otwarta jako Krajowa Szkoła Koronkarska 16 listopada 1887 roku w Muszynie[1] i przeniesiona w 1895 roku do Starego Sącza[2]), Szkoła koronkarska w Kańczudze, szkoła haftów w Krakowie[3], szkoła koronkarska w Przemyślu prowadzona przez siostry Miłosierdzia[4]i inne.

Już w październiku 1887 roku podjęto decyzję o zorganizowaniu w Bobowej półrocznego kursu koronkarskiego[5]. Szkołę koronkarską otwarto dopiero 15 października 1899 roku[6]. Początkowo zapisało się 25 dziewcząt, większość z Bobowej, a trzy z sąsiednich miejscowości. Szkola pracowała w systemie jednozmianowym od 8 do 14–tej. Kierowniczką szkoły była Zofia Matecka. Pierwszym kuratorem szkoły był lekarz Wincenty Wróblewski. Kolejnymi kuratorami byli: Edmund Górski, ks. Antoni Mamak, Bolesław Wieniawa Długoszowski (1843–1912)[7]. W 1900 roku kuratorem szkoły był starosta Wiktor Sas Tustanowski, a jego zastępcą właściciel Siedlisk pod Bobową Maciej Mączyński[6].

Z pisma burmistrza Bobowej Jana Magiery opublikowanego w prasie w 1901 roku dowiadujemy się, że gmina nie tylko wspomagała szkołę finansowo, ale również bezpłatnie udostępniła jej pomieszczenia[7]. W 1902 roku szkoła otrzymała stypendium przemysłowe dla uczniów wynoszące 300 koron[8]. Od 1906 roku nauczycielką i kierowniczką szkoły była żona burmistrza miasta Helena Rzeczycka Dzikiewiczowa[9][10].

W 1906 roku kuratorem został miejscowy proboszcz Antoni Mamak, który wcześniej odradzał dziewczętom naukę w szkole, zachęcając je do "„pójścia do służby”[11]. W 1912 roku szkoła została zamknięta, chociaż szkolne kroniki prowadzone przez Antoniego Stanka jako datę likwidacji szkoły podają rok 1927[10]

Za jej spadkobiercę uważa się działającą od 1949 Publiczną Dokształcającą Szkołę Zawodową przemianowaną na Zespół Szkół Zawodowych im. Stanisława Wyspiańskiego w Bobowej. W 1999 roku w szkole zostały zlikwidowane klasy koronkarskie z powodu braku chętnych do nauki tego zawodu[12].

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Fachowe szkoły przemyslowe, „Kurier Lwowski” (13), anno.onb.ac.at, 13 stycznia 1888, s. 1 [dostęp 2022-04-18].
  2. Zygmunt Ruta, Szkolnictwo klucza muszyńskiego w czasach zaboru austriackiego (1772 1918) [online], s. 263.
  3. Ze skarbu państwa.., „Kurier Lwowski” (322), anno.onb.ac.at, 19 listopada 1896, s. 3 [dostęp 2022-04-18].
  4. Przeworsk, „Kurier Lwowski”, anno.onb.ac.at, 31 maja 1888, s. 3 [dostęp 2022-04-18].
  5. Z krajowej komisji przedmiotowej, „Kurier Lwowski” (299), anno.onb.ac.at, 28 października 1887, s. 1 [dostęp 2022-04-19].
  6. a b Szkoła koronkarska w Bobowej, „Przewodnik Przemysłowy : organ Towarzystwa zachęty przemysłu krajowego i krajowego Związku przemysłowego” (8), 30 kwietnia 1900, s. 8.
  7. a b Odpowiedź dla korespondenta z Bobowej, „Kurier Lwowski” (57), anno.onb.ac.at, 26 lutego 1901, s. 3 [dostęp 2022-04-19].
  8. Stypendia przemysłowe, „Kurier Lwowski” (15), anno.onb.ac.at, 15 stycznia 1902, s. 2 [dostęp 2022-04-19].
  9. Szkolnictwo w Bobowej [online], zsobobowa.eu [dostęp 2022-04-18].
  10. a b Wojciech Molendowicz, Bobowa od A do Ż, Agencja Artystyczno-Reklamowa „Great Team” Rafał Kmak, 2009, s. 55, ISBN 978-83-60822-57-9.
  11. Osobliwy kurator, „Kurier Lwowski” (68), anno.onb.ac.at, 9 marca 1906, s. 4 [dostęp 2022-04-19].
  12. Koronkowa stolica [online], Dziennik Polski, 8 października 2004 [dostęp 2022-04-19] (pol.).
  13. Odznaczenia Polaków na wystawie w St. Louis, „Kurier Lwowski”, anno.onb.ac.at, 30 grudnia 1904, s. 4 [dostęp 2022-04-18].
  14. HISTORIA KORONKI KLOCKOWEJ W POLSCE | Koronka Klockowa [online] [dostęp 2022-04-18] (pol.).