Kraków (1850)
Wygląd
Armator | |
---|---|
Historia | |
Stocznia |
Warsztaty Mechaniczne Banku Polskiego na Solcu w Warszawie |
Dane techniczne | |
Długość kadłuba |
38 m m |
Napęd mechaniczny | |
Moc silnika |
32 KM |
Kraków (paropływ nr 4) to parowy, holownik wiślany, a od 1852 r. statek pasażerski Królestwa Polskiego (środkowej Wisły) o napędzie bocznokołowym.
Dane[edytuj | edytuj kod]
- armator: Spółka Żeglugi Parowej
- miejsce budowy: Warsztaty Mechaniczne Banku Polskiego na Solcu w Warszawie
- maszyna parowa
- moc: 32 KM
- produkcja: Stocznia Gâche`a, Nantes, Francja
- wymiary kadłuba:
- długość: 38 m
- szerokość:3,8? m
Historia[edytuj | edytuj kod]
- 1850 r. – rozpoczęcie służby
- 1850 r. październik – Hr. Andrzej Zamojski dopłynął nieregulowanym Sanem aż do Dubiecka[1].
- 1852 r. – przebudowa na statek pasażerski
- 1871 r. – sprzedanie do Rosji.
Literatura[edytuj | edytuj kod]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Inne statki o nazwie "Kraków"
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Biała flota na Sanie. Wspomnienie o przemyskich statkach. [dostęp 2021-08-12]. (pol.).