Kredyt międzynarodowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kredyt międzynarodowy – jedna z form międzynarodowego przepływu kapitału.

Celem kredytu międzynarodowego jest pobudzanie wzrostu gospodarczego poprzez rozwój handlu (głównie w krajach słabo rozwiniętych) oraz zapobieganie kryzysom w poszczególnych gospodarkach narodowych, a także na rynku światowym. W skrajnych przypadkach udzielanie kredytów podmiotom zagranicznym może podlegać restrykcjom związanym z prowadzoną polityką zagraniczną.

W zależności od podmiotu udzielającego kredytu międzynarodowego można wyróżnić:

  • kredyty państwowe – udzielane przez rządy innym rządom na podstawie umów handlowych. Służą one głównie rozwojowi importu, stabilizacji finansowej kraju (w przypadku zbyt dużych deficytów budżetowych),
  • kredyty międzynarodowych instytucji finansowych oraz banków regionalnych – udzielane są m.in. przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy, Bank Światowy oraz Europejski Bank Inwestycyjny głównie na cele inwestycyjne, innowacyjne,
  • kredyty handlowe – udzielane przez [przedsiębiorstwo|przedsiębiorstwa] dla innych przedsiębiorstw w związku z prowadzoną przez nie działalnością handlową,
  • kredyty bankowe – udzielane przez banki innym bankom na podstawie porozumień międzybankowych.

W zależności od przedmiotu kredytu międzynarodowego wyróżniamy:

  • kredyty towarowe – służące finansowaniu zakupów na rynku kraju kredytodawcy,
  • kredyty finansowe – udzielane są na dowolne cele.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Leksykon polityki gospodarczej, Urszula Kalina-Prasznic (red.), Kraków: Oficyna ekonomiczna, 2005, s. 118–119, ISBN 83-89355-61-2, OCLC 749718276.
  • Cz. Pietras: Kredyt międzynarodowy i międzynarodowe instytucje kredytowe, [w:] S. Marciniak (red.), Makro- i mikroekonomia. Podstawowe problemy współczesności, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2013. ISBN 978-83-01-17250-3.