Krystyna Panasik
Data i miejsce urodzenia |
26 lutego 1936 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
22 lutego 2012 |
Narodowość |
polska |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki |
rzeźba, medalierstwo, malarstwo, rysunek |
Krystyna Panasik (ur. 26 lutego 1936 w Zelwie na Kresach Wschodnich, od 1991 Białoruś; zm. 22 lutego 2012 w Bydgoszczy) – artystka rzeźbiarka, malarka, dziennikarka.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W ramach repatriacji przybyła do Grudziądza. Do czasu powrotu rodziców (1956) mieszkała z rodziną swego stryja. Egzamin maturalny zdała w II Liceum Ogólnokształcącym w Grudziądzu, a następnie rozpoczęła studia artystyczne.
Studiowała na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu na wydziale malarstwa pod kierunkiem prof. Tymona Niesiołowskiego i prof. Stanisława Borysowskiego, w Gdańsku w PWSSP na wydziale rzeźby pod kierunkiem prof. Stanisława Horno-Popławskiego i prof. Alfreda Wiśniewskiego oraz w PWSSP w Poznaniu pod kierunkiem prof. Bazylego Wojtowicza, gdzie w 1968 r. uzyskała dyplom z wyróżnieniem[1]. Uprawiała rzeźbę, medalierstwo, malarstwo, rysunek. W latach 1961–1963 zajmowała się dziennikarstwem.
W roku 1970 Krystyna Panasik osiadła na stałe w Bydgoszczy, wiążąc się z tamtejszym środowiskiem artystów plastyków.
Była autorką 15 wystaw indywidualnych w Polsce[2]. Za granicą wystawiała prace m.in. w Syrii w Damaszku[3], w Danii w Kopenhadze, w Niemczech w Norymberdze[1][3]. Rzeźby, gwasze i rysunki autorstwa Krystyny Panasik znajdują się w galerii „ZAR” w Warszawie, BWA w Bydgoszczy, muzeum w Czerkasach (Ukraina), muzeum na Majdanku, Łazienkach Królewskich[4], galerii „TdT” w Norymberdze oraz w zbiorach prywatnych w Polsce, w USA, Kanadzie, Australii, Austrii, Niemczech, Holandii, Francji i we Włoszech.
W 2010 wzięła ślub z nauczycielem, Marianem Kusiem[5]. Zmarła pozostawiając męża[6]. Pochowana została na cmentarzu komunalnym przy ul. Wiślanej w Bydgoszczy[6].
W 2021 ustanowiono odznakę turystyczną „Znani Bydgoszczanie – Krystyna Panasik”[7] jako trzecią odznakę z tego cyklu.
Wystawy[edytuj | edytuj kod]
Wystawy indywidualne
- 1972 – wystawa gwaszy, mały salon sztuki, Bydgoszcz
- 1974 – wystawa rzeźby, mały salon sztuki, Bydgoszcz
- 1974 – wystawa gwaszy kawiarnia „Pomorzanka”, Bydgoszcz
- 1975 – wystawa rzeźby, Galeria im. X. Dunikowskiego, Warszawa
- 1976 – wystawa rzeźby, KMPiK, Bydgoszcz
- 1980 – wystawa rzeźby, klub „Medyk”, Bydgoszcz
- 1993 – wystawa rzeźby, klub „Arka”, Bydgoszcz
- 1994 – wystawa gwaszy w Kolonii (Niemcy)
- 1996 – wystawa gwaszy, klub „Medyk”, Bydgoszcz
- 1998 – wystawa gwaszy, galeria „Ratusz”, Inowrocław
- 2000 – wystawa gwaszy i rzeźby, galeria BWA, Bydgoszcz
- 2001 – wystawa malarstwa i rzeźby, klub POW, Bydgoszcz
- 2005 – wystawa malarstwa i rzeźby, galeria „Nad Brdą” WSG, Bydgoszcz
- 2012 – wystawa malarstwa i rzeźby, galeria „Kantorek” BWA, Bydgoszcz
- 2013 – wystawa malarstwa i rzeźby Pro Memoria, galeria „Nad Brdą” WSG, Bydgoszcz
Udział w wystawach ogólnopolskich
- 1984 – wystawa rzeźby, galeria „ZAR”, Warszawa
- 1986 – wystawa plastyki „Salon zimowy” BWA, Radom
- 1986 – wystawa II zimowy salon rzeźby, galeria „ZAR”, Warszawa
- 1986 – wystawa „Rysunek rzeźbiarzy”, centrum rzeźby polskiej, Orońsko
- 1986 – wystawa plastyki „Przeciw wojnie”, muzeum na Majdanku
- 1987 – wystawa medalierstwa „Przeciw wojnie”, Warszawa
- 1991 – I Biennale Sztuki „ARS 91”, Warszawa
Udział w wystawach środowiskowych
- 1968 – wystawa rzeźby artystów poznańskich „Merkury”, Poznań
- 1970 – wystawa rzeźby artystów poznańskich „Merkury”, Poznań
- 1984 – wystawa rzeźby i malarstwa stypendystów KPTK, galeria PSP, Bydgoszcz
- 1989 – 1993 (corocznie) bydgoskie targi sztuki, BWA, Bydgoszcz
- 1994 – II biennale sztuki bydgoskiej, BWA, Bydgoszcz
- 1996 – III biennale sztuki bydgoskiej, BWA, Bydgoszcz
- 1998 – IV biennale sztuki bydgoskiej, BWA, Bydgoszcz
Udział w plenerach i poplenerowych prezentacjach rzeźbiarskich
- 1971–1972 – plenery rzeźbiarskie w Biskupinie (zrealizowanych 10 rzeźb przestrzenny w drewnie, metalu i kamieniu)
- 1976 – I lokalny plener rzeźbiarski, Ciechocinek
- 1977 – ogólnopolski plener rzeźbiarski, Tuchola
- 1977–1978 – ogólnopolskie plenery rzeźbiarskie, Ciechocinek
- 1979 – ogólnopolski plener rzeźbiarski, Inowrocław
Realizacje rzeźbiarskie[edytuj | edytuj kod]
- 1972 – płaskorzeźba w drewnie dla ATR, Bydgoszcz
- 1974 – płaskorzeźba w drewnie dla biblioteki miejskiej, Bydgoszcz
- 1974 – rzeźba parkowa dla Spółdzielni Mieszkaniowej, Bydgoszcz
- 1976 – płaskorzeźba w drewnie dla Liceum Ogólnokształcącego w Świeciu nad Wisłą
- 1976 – obelisk poświęcony jeńcom i więźniom, którzy zginęli przy budowie i produkcji D.A.G. Fabrik Bromberg (1939-1945), Bydgoszcz
- 1978 – płaskorzeźba w drewnie dla ośrodka wczasowego w Okoninach
- 1987 – tablica pamiątkowa poświęcona kompozytorowi Zygmuntowi Moczyńskiemu, Bydgoszcz
- 1993 – pomnik Marii Konopnickiej, Bydgoszcz (brąz)
- 1995 – tablica pamiątkowa poświęcona gen. Henrykowi Dąbrowskiemu, Bydgoszcz
- 1997 – Pieta – rzeźba w drewnie, kościół garnizonowy, Bydgoszcz
Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- 1976 – medal pamiątkowy miasta Żnina za wkład pracy w rozwoju kultury na ziemi pałuckiej
- 1976 – nagroda z okazji XXX-lecia ZPAP w Bydgoszczy za działalność twórczą i popularyzatorską
- 1976 – medal „Plenery ziemi bydgoskiej” za działalność twórczą
- 1994 – wyróżnienie w konkursie „Australia w rysunku i grafice”
- 1995 – honorowa srebrna odznaka Towarzystwa im. Marii Konopnickiej w Warszawie
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b mgr Krystyna Panasik, [w:] Katedra Przemysłów Kreatywnych, Wyższa Szkoła Gospodarki, Bydgoszcz [dostęp 2022-01-15] .
- ↑ Krystyna Panasik rzeźbiarka, [w:] Joanna Grzegorzewska , Łukasz Płotkowski , Elżbieta Kantorek , www.galeriabwa.bydgoszcz.pl, 27 kwietnia 2012 [dostęp 2022-01-15] .
- ↑ a b Redakcja, Odeszła Krystyna Panasik - wybitna bydgoska artystka [online], Gazeta Pomorska, 28 lutego 2012 [dostęp 2023-01-15] (pol.).
- ↑ Krystyna Panasik - Artysta [online], www.lazienki-krolewskie.pl [dostęp 2023-01-15] (pol.).
- ↑ Małgorzata Wąsacz , Krystyna Panasik kochała życie i ludzi. Przypominają o niej rzeźby i pomniki w Bydgoszczy [online], Express Bydgoski, 12 marca 2022 [dostęp 2023-01-15] (pol.).
- ↑ a b Krystyna Panasik, [w:] nekrologi.net, 24 lutego 2012 [dostęp 2022-01-15] .
- ↑ Odznaki.org: Odznaka „Znani Bydgoszczanie - Krystyna Panasik” [online], odznaki.org [dostęp 2023-01-15] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Krystyna Panasik rzeźbiarka, [w:] Joanna Grzegorzewska , Łukasz Płotkowski , Elżbieta Kantorek , www.galeriabwa.bydgoszcz.pl, 27 kwietnia 2012 [dostęp 2022-01-15] .
- Małgorzata Wąsacz , Krystyna Panasik kochała życie i ludzi. Przypominają o niej rzeźby i pomniki w Bydgoszczy [online], Express Bydgoski, 12 marca 2022 [dostęp 2023-01-15] (pol.).