Krytyczna pedagogika miejsca

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Krytyczna pedagogika miejsca jest próbą połączenia pedagogiki krytycznej z pedagogiką miejsca.

Krytyczna pedagogika miejsca "jest reakcją przeciwko polityce i praktyce reform edukacyjnych, które lekceważą miejsca oraz nie badają przekonań na temat związków między edukacją a polityką rozwoju ekonomicznego"[1].

Cele[edytuj | edytuj kod]

  • dekolonizacja – transformacja kultury dominującej, naprawa i odnowienie tradycyjnych wzorów kulturowych tj. relacje międzypokoleniowe
  • powtórne zasiedlanie – uczyć się żyć dobrze pod względem społecznym i ekologicznym

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Gruenewald, David A.: The Best of Both Worlds: A Critical Pedagogy of Place. 2003. s. 10. [dostęp 2007-05-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-07-21)]. 0013-189X. (ang.).