Krywe Ozero
47°57′02″N 30°20′38″E/47,950556 30,343889
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Powierzchnia |
8,48 km² |
| Populacja (2020) • liczba ludności • gęstość |
|
| Nr kierunkowy |
+380 5133 |
| Kod pocztowy |
55101 |
Położenie na mapie obwodu mikołajowskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
| 47°57′02″N 30°20′38″E/47,950556 30,343889
| |
Krywe Ozero (ukr. Криве Озеро) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie, w obwodzie mikołajowskim, w rejonie perwomajskim, nad Kodymą. W 2020 roku liczyło ok. 7,5 tys. mieszkańców[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość istniała w XVIII wieku. Swoją nazwę zawdzięcza jezioru o zakrzywionych brzegach, które powstało dawniej z połączonych ze sobą starorzeczy. Pierwszymi mieszkańcami byli Mołdawianie, którzy osiedlili się na lewym brzegu Kodymy. Na prawym brzegu zamieszkiwali osadnicy z północnej Ukrainy i Kozacy zaporoscy. W 1764 roku część prawobrzeżna obejmowała blisko 40 domów i należała do kajmakama Jakuba-agi. Część lewobrzeżna stanowiła wówczas własność Lubomirskich. Na początku lat 90. XVIII wieku obie części Krywego Ozera znalazły się w granicach Imperium Rosyjskiego. Od 1793 roku osada na lewym brzegu wchodziła w skład ujezdu bałckiego w guberni podolskiej, natomiast osiedle na prawym brzegu znajdowało się w granicach ujezdu ananjewskiego w guberni chersońskiej. Część prawobrzeżna została sklasyfikowana jako wieś państwowa. W latach 1841-49 miała status osiedla wojskowego. W okresie tym liczba ludności osiedla wzrosła do 2185 osób. Pod koniec XVIII wieku część lewobrzeżna stała się znaczącym ośrodkiem handlu. W 1804 roku wymieniana już była jako miasteczko liczące 3472 mieszkańców. Przed I wojną światową Krywe Ozero zamieszkiwało 10 263 osób. W miejscowości działały wówczas dwie cegielnie, rzeźnia, gorzelnia, dwa młyny, olejarnia, gorzelnia, dziesięć składów drewna oraz 33 sklepy. W czasie II wojny światowej Krywe Ozero było okupowane przez wojska hitlerowskie od 2 sierpnia 1941 roku do 29 marca 1944 roku. Niemcy zamordowali ok. 860 mieszkańców, a ponad 100 wywieźli na przymusowe roboty do III Rzeszy. Ponadto na froncie zginęło 720 mieszkańców Krywego Ozera. W 1970 roku miejscowość otrzymała status osiedla typu miejskiego[2]. W 1989 roku Krywe Ozero liczyło 11 399 mieszkańców[3], w 2001 roku – 8525 mieszkańców[4], a w 2013 roku – 7909 mieszkańców[5]. W latach 1923-2020 miejscowość była siedzibą administracyjną rejonu krywoozerskiego.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2020 року. Статистичний збірник. За редакцією Марії ТІМОНІНОЇ. Київ: Державна служба статистики України, 2020, s. 53.
- ↑ Історія міст і сіл Української РСР. Миколаївська область. T. 15. Київ: Головна редакція Української радянської енциклопедїї Академії наук УРСР, 1971, s. 517-527.
- ↑ Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
- ↑ смт Криве Озеро, Миколаївська область, Кривоозерський район. Офіційний портал Верховної Ради України. [dostęp 2021-04-11]. (ukr.).
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ukr.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Krzywe jezioro, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 805.
