Krzanowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Krzanowskipolski herb szlachecki, odmiana herbu Lubicz.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

W polu błękitnym (dawniej także czerwonym) podkowa srebrna z krzyżem kawalerskim złotym zaćwieczonym na barku i takim samym krzyżem w środku. Klejnot: lew złoty (dawniej także srebrny) wspięty trzymający miecz. Labry w kolorze tarczy podbite srebrem (w wersji czerwonej, podbite złotem). Kolor czerwony w herbie był prawdopodobnie użyty przez jedną gałąź dla odróżnienia się od drugiej.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Prawdopodobnie pochodzenia kresowego. Kilka gałęzi zrezygnowało na przestrzeni wieków z odmiany herbowej na rzecz oryginalnej formy, tj. Lubicz. Jedna gałąź, żyjąca okresowo we Francji, przybrała formę nazwiska Krzanowski de Lubicz, rezygnując tym samym z odmiany herbowej. Władysław Krzanowski, urzędnik Cesarsko-Królewskiej Kolei Państwowej, używał okresowo formy von Krzanowski. Jest wielce prawdopodobne, że wszyscy Krzanowscy powrócili do formy podstawowej herbu.[potrzebny przypis]

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Krzanowski, von Krzanowski, Kszanowski (modyfikacja Krzanowski).

Podobne nazwiska[edytuj | edytuj kod]

Chrzanowski, Krzonowski, Krząnowski.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

  • herb Lubicz
  • Istniała rodzina Krzanowskich pieczętująca się herbem Mora.
  • Jedyne dobrze znane siedziby rodu były w Nienaszowie i Zręcinie. W tych miejscowościach Krzanowscy wrócili do formy podstawowej herbu. Inne siedziby nie są udokumentowane i sfotografowane.[potrzebny przypis]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Gajl, Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów, Gdańsk: L&L, 2007, ISBN 978-83-60597-10-1, OCLC 233447252.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]